بررسی تاثیرtDCS ناحیه خلفی - جانبی قشر پره فرونتال DLPFC) )بر کاهش سطح ولع مصرف مواد در معتادان مصرف کننده حشیش ۱۳۹۹-۱۳۹۷

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 84

This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

PFCONF07_240

تاریخ نمایه سازی: 27 اردیبهشت 1402

Abstract:

پیش زمینه : سوء مصرف مواد مخدر یک مشکل بهداشت جهانی است و اعتیاد یک بیماری مزمن و پیش رونده مغزی است که دارای تاثیرات عمیق اجتماعی ، روانشناختی ، جسمی و اقتصادی است و مصرف آن به ویژه در میان نسل جوان رو به افزایش است . معتادان به موادمخدر در معرض خطرات بسیاری از قبیل مرگ و میر زودهنگام ، انتشار انواع بیماری ها ، روابط و تعارضات بین فردی ضعیف و کیفیت پایین زندگی هستند. تجربیات بالینی و مطالعات مختلف نشان داده اند که ولع مصرف می تواند تحت تاثیر عوامل مختلف از قبیل شرایط اجتماعی ، فشارهای روانی و اضطراب قرار گیرد و لذا بررسی عوامل القاء ولع مصرف و مطالعه بر روی روش های کنترل و مهار آن اهمیت می یابد. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر tDCS ناحیه خلفی - جانبی قشر پره فرونتال( DLPFC )بر کاهش سطح ولع مصرف مواد در معتادان مصرف کننده حشیش است .مواد و روش : طرح پژوهش در این مطالعه شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بوده است که در سال های ۱۳۹۹- ۱۳۹۷ بر روی ۲۱ مرد مصرف کننده به حشیش در شهر تهران انجام شد . معتادان از مراکز نگهداری تحت پوشش سازمان بهزیستی استان تهران به روش خوشه ای از مناطق (۱۴و۹ و ۷ )منتخب و بیماران از مراکز واجد شرایط به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و بر اساس ملاک ها مورد آزمایش قرار گرفتند . آزمودنی ها به صورت تصادفی به سه گروه ۷ نفره گمارده شدند. دو گروه تحریک tDCS با مونتاژ آندچپ / کاتد راست و آند راست / کاتد چپ در ناحیه DLPFC) )را دریافت کردند . برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های جمعیت شناختی ، آزمون وسوسه مصرف مواد پس از ترک ، آزمون تصویری سنجش ولع القایی ، آزمون افسردگی بک و آزمون اضطراب بک استفاده شد و داده های آماری در دو بخش توصیفی و استنباطی تحلیل شدند.یافته ها : برای استنباط یافته ها از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره برای میانگین های سه گروه و پیگیری گروه ها استفاده شد. تفاوت میانگین ها در سطح ۰۵/۰ معنادار بود و فرض صفر با ۹۵/۰ اطمینان رد شد . نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد ولع القایی گروه تحریک آندی DLPFC) )راست به طور معناداری پایین تر از دو گروه دیگر است و هم چنین ولع پایه در هر دو گروه تحریک به طور معناداری پایین تر از گروه کنترل بوده است .نتیجه گیری : تحریک tDCS ناحیه DLPFC) )در کاهش ولع القایی و پایه مصرف کنندگان حشیش موثر بوده است .

Keywords:

تحریک مغز با جریان مستقیم از روی جمجمه , قشر پیشانی خلفی - جانبی , ولع القایی , حشیش

Authors

ویدا علیخانی

صاحب امتیاز و مسئول فنی مرکز مشاوره و روان شناختی عمومی نویدفردا ، مدرس دانشگاه علمی کاربردی