نقش واسطه گری توانمندسازی در رابطه بین کیفیت زندگی کاری و مسئولیت پذیری با کنترل شغلی در کارکنان فنی و حرفه ای

هدف پژوهش حاضر نقش واسطه گری توانمندسازی در رابطه بین کیفیت زندگی کاری و مسئولیت پذیری با کنترل شغلی در کارکنان فنی و حرفه ای بود. جامعه آماری در این پژوهش شامل کارکنان فنی و حرفه ای در شهر شیراز که در سال ۱۴۰۰ به تعداد ۱۳۰ نفر مشغول به فعالیت هستند، می با شد. نمونه آماری پژوهش حا ضر برا ساس تنا سب حجم نمونه با جمعیت مورد مطالعه و با استفاده از جدول کرجسی و مورگان (۱۹۷۰) و از طریق فرمول تعیین نمونه کوکران، ۹۶نفر از کارکنان فنی و حرفه ای در شهر شیراز با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. به این صورت که از بین لیست تمامی کارکنان با یک عدد به صورت قرعه کشی شروع و اقدام به انتخاب تمام نمونه ها گردید و پر سشنامه های کیفیت زندگی کاری قا سم زاده، مسئولیت پذیری کالیفرنیا، کنترل شغلی جکسون وهمکاران، توانمند سازی روانشناختی اسپریتز روی آنان اجرا شد و داده ها با استفاده از رگرسیون به روش همزمان و رگرسیون سلسله مراتبی به روش بارون و کنی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که کیفیت زندگی کاری و مولفه های روابط ان سانی در محیط کاری، پیشرفت شغلی ، مشارکت ، مسائل مالی و رفاهی به طور معنی دار قادر به پیش بینی توانمند سازی می با شند. نتایج نشان داد که مسئولیت پذیری به صورت مستقیم ، توانمندسازی را پیش بینی می کند. نتایج نشان داد که کیفیت زندگی کاری و مولفه های پیشرفت شغلی ، مشارکت ، تعهدکاری به صورت مستقیم ، کنترل شغلی را پیش بینی می کند. نتایج نشان داد که مسئولیت پذیری به صورت مستقیم ، کنترل شغلی را پیش بینی می کند. همچنین نتایج نشان داد که توانمندسازی نقش وا سطه گری در رابطه بین کیفیت زندگی کاری و مسئولیت پذیری با کنترل شغلی را ایفا می کند.

Keywords:

توانمندسازی , کیفیت زندگی کاری , مسئولیت پذیری , کنترل شغلی