ایجاد علاقه به مسائل دینی در کودکان با استفاده از اصول و قواعد روانشناسی رشد و تربیتی

همه مکاتب روانشناسی به دوران کودکی به عنوان مسئله اصلی توجه کردهاند. توجه به کودک وعالم کودکی ، آن چنان در قرن معاصر فزونی یافته است که برخی از مربیان بزرگ پیشگویی کردند که قرن بیستم ، قرن کودک خواهد بود. ماریا مونتسوری در اهمیت تربیت در دوره کودکی می گوید: می توان گفت ارکان و پایه های اصلی شخصیت انسان بالغ و رشید، به چگونگی دوران کودکی او بستگی دارد. مهم ترین شاخص تربیت نوین ، احترام به شخصیت کودک می باشد، در آن حد که تا پیش از آن سابقه نداشته است . در این پژوهش از نوع توصیفی است . هدف از این کار، کاوش پایا و خلاقانه عقاید و تدارک اطلاعات برای تصمیم گیری در حوزه ایجاد علاقه به مسائل دینی در کودکان از نگاه روانشناسی است . از روش کتابخانه ای برای جمع آوری اطلاعات استفاده شده است . با این همه به نظر می رسد دین در زندگی اکثر روان شناسان نقش ناچیزی ایفا می کند. نتایج نشان داد یکی از روشهای تاثیرگذار در تربیت دینی کودک از نظر مربیان استفاده از روشهای غیرمستقیم مثل شعر، داستان، قصه گویی ، نمایش و بازی است .

Keywords:

روانشناسی رشد , روانشناسی تربیتی , مفاهیم دینی , کودکان , معلمان