تحلیل ساختار روایی رمان سال بلوا بر اساس نظریه آلژ یر گریماس

گریماس یکی از نظریه پردازان مشهور ساختارگراست که توانست با جرح و تعدیل پیرامون نظریه ولادیمیر پراپ، روی برای بررسی کنشگرانروایی ارائه بدهد. در پژوهش حاضر با توجه به رمان سال بلوا، ساختار روایی این رمان را بر اساس نظریه کشنگران گریماس مورد بررسی قرارداده ایم. نتایج نشان می-دهد که در این رمان هر شش کنشگر مورد اشاره گریماس وجود دارد. در این رمان کنشگر مسبب یا تحریک کننده عشقی است که میان نوشافرین و حسینا شکل می-گیرد. این کنشگر، دو شخصیت مذکور را که به عنوان کنشگر «سودبرنده» بر می انگیزد تا با دنبال کنشگر «هدف» یا «موضوع» که خود «عشق» است بروند. کنشگران بازدارنده وارد عمل می-شوند که در این رمان مادر نوشافرین و دکتر معصوم هستند. مادر نوش افرین با ازدواج حسینا و خواستگاری او موافقت نمی-کند و معصوم نیز با خواستگاری نوشافرین چاره ای برای او با قی نمی گذارد. در این رمان کنشگران یاری دهنده به خوبی از عهده «یاری رساننده» خود بر نمی-آیند، بنابراین شخصیت باسی و جاوید، هرچند تمایل به سخن گفتن و دیدار با نوشافرین را دارند، اما در عمل کاری از پیش نمی برند.

Keywords:

گریماس , کنشگران , روایت شناسی , ساختار روای , سال بلوا , عباس معروفی