بررسی تطبیقی سیمای انبیاء در لباس پیر طریقت در دیوان سنایی و عطار

شخصیت انبیای الهی و داستان های شگفت انگیزشان، همواره سرچشمه ی الهام آفرینش های شعری سرایندگان صوفی مسلکی نظیر سنایی و عطاربوده است؛این دو شاعر در خلق متون عرفانی از میان انبیاءاز شخصیت هایی چون رسول اکرم (ص)، خضر(ع)، عیسی(ع)، ابراهیم (ع)، نوح (ع) وسلیمان (ع)به عنوان پیر و مرشد یاد کرده اند که همه ی سالکان موظفند از احکام و اوامر ایشان اطاعت نموده و تنها در سایه سار چنینبرگزیدگانی، خلق خدا به سر منزل مقصود نائل می آیند.در این نوشتار برآنیم به شیوه توصیفی تحلیلی و در سایه ی ادبیات تطبیقی به بررسی سیمای انبیای الهی در لباس پیر طریقت در شعر این دو شاعر بزرگ ادبیات عرفانی بپردازیم .

Keywords:

عرفان , انبیای الهی , پیر و مراد , سنایی , عطار