بررسی رویکردموثر برای خطر آب گرفتگی در سیستم های شهری با مدل مدیریت سیلاب

آب گرفتگی شهرری یک چالش جدی است و بسیاری از شهرها و همچنین سیاست گذاران با آن مواجه هستند. از این رو، ارزیابی آب گرفتگی به مساله بسیار مهمی در سراسر جهان تبدیل شده است و یکی از مهمترین مخاطرات طبیعی که همواره دچار پهنه های گسترده ای از کشور شده و خسارت های مالی و جانی قابل توجهی را بر جامعه وارد می کند سیلاب و رواناب می باشند. هدف از تحقیق حاضر رویکردی برای ارزیابی خطر آب گرفتگی در سیستم های شهری با مدل مدیریت سیلاب است. تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها کتابخانه ای و میدانی و استفاده از نظرات اساتید مدیریت و مدیران و کارشناسان منطقه ۲۲ تهران می باشد. نتایج حاکی از آن است که مدل دینامیک شبیه سازی رواناب SWMM بسیار کارساز است و می تواند برای یک واقعه یا به صورت مداوم، کیفیت و کمیت رواناب را برای مناطق شهری همچنین، این مدل توانایی این را دارد که با سایر مدل ها ترکیب شود و در ح وضه های کوچک نتایج قابل قبولی ارائه دهد. ع لاوه بر مدل های مدیریت سیلاب، ا ستفاده از راهکارهای مدیریتی جدید و برنامه ریزی استراتژیک از جمله استفاده از روسازی های نفوذپذیر، بام سبز، جوی باغچه ها و غیره می تواند به کاهش حجم رواناب در حوضه شهری کمک کند. با بهره گیری از SWMW رویدادهای بارشی و تبدیل آنها به رواناب شهری را برای دوره بازگشت های مختلف بررسی نمود و پاسخی هیدرولوژیک نزدیک به شرایط واقعی هیدرولوژیک حوضه را به دست آورد. با استفاده از این نوع راهکارهای مدیریتی، کاهش حجم رواناب، کاهش پیک جریان، کاهش آلودگی های با منبع غیرمتمرکز از طریق تبخیر و تعرق، نفوذ آب و تصفیه با عملیات بیولوژیک و شیمیایی است و همچنین نقشه برداری از خطر سیل، بینش هایی را برای برنامه ریزی اولویت در مدیریت ریسک سیلاب، به ویژه در مناطقی که داده های هیدرولوژیکی محدود دارند، فراهم می کند.

Keywords:

خطر آب گرفتگی , سیل , پیشگیری , مدل مدیریت سیلاب