طراحی و اعتبارسنجی الگوی ارتباطی معلمان و نظام برنامه ریزی درسی در ایران
Publish place: Research in Curriculum Planning، Vol: 19، Issue: 75
Publish Year: 1402
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 314
This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_JSR-19-75_004
Index date: 29 May 2023
طراحی و اعتبارسنجی الگوی ارتباطی معلمان و نظام برنامه ریزی درسی در ایران abstract
مقاله حاضر با هدف طراحی و اعتباریابی الگوی ارتباطی معلمان و نظام برنامهریزی درسی در فرایند تدوین و اجرای برنامه درسی مقطع ابتدایی در ایران انجام گرفت. رویکرد پژوهش کیفی و روش پژوهش، پژوهشنظریهای بود. به منظور جمع آوری دادهها از سه راهبرد بررسی اسناد بالادستی، بررسی تجارب کشورها و مصاحبه با صاحب نظران استفاده شد. بدینمنظور چهار سند بالادستی شامل سند تحول بنیادین آموزشو پرورش، سند برنامه درسی ملی، سند راهبردی معاونت آموزش ابتدایی و مجموعه مصوبات شورایعالی آموزشو پرورش، و نظام برنامهریزی درسی چهار کشور اندونزی، مالزی، پاکستان و استرالیا مورد بررسی قرار گرفت. همچنین با ده نفر از اساتید رشته برنامهریزی درسی در دانشگاههای تهران، مشهد، مازندران و بیرجند بهصورت حضوری یا تلفنی مصاحبه انجام شد. انتخاب نمونهها بهصورت هدفمند بود. ابزار گردآوری دادهها در هر بخش چک لیست بود. دادهها نیز به شیوه تحلیل مضمون مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. برای افزایش روایی دادهها از سه سویه سازی و چککردن اعضا و برای افزایش پایایی دادهها از معیارهای گوبا و لینکلن استفاده شد. الگوی ارتباطی معلمان و نظام برنامهریزی درسی بر اساس مراحل هشتگانه فرایند تدوین و اجرای برنامه درسی و نیز مولفههای هدف ارتباط/ مشارکت، سطح ارتباط/مشارکت، ساختار ارتباط/مشارکت، مشارکت کنندگان و کانالهای ارتباطی طراحی گردید. در پایان به منظور اعتباریابی الگو، جلسه گروه کانونی تشکیل گردید و اصلاحات لازم انجام شد. الگوی ارتباطی معلمان و نظام برنامهریزی درسی، مشارکت معلمان در فرایند برنامهریزی درسی را تسهیل نموده و سبب اجرای اثربخش برنامههای درسی میگردد.
طراحی و اعتبارسنجی الگوی ارتباطی معلمان و نظام برنامه ریزی درسی در ایران Keywords:
طراحی و اعتبارسنجی الگوی ارتباطی معلمان و نظام برنامه ریزی درسی در ایران authors
مجید دادمهر
دانشجوی دکتری رشته برنامه ریزی درسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
مرتضی کرمی
دانشیار دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
بهروز مهرام
دانشیار دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
صمد ایزدی
دانشیار دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه مازندران (واحد بابلسر)، مازندران، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :