بررسی تاثیر نانوامولسیون اسانس آویشن شیرازی بر کیست هیداتید در موش آزمایشگاهی

مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر تجویز هم زمان آلبندازول همراه با نانوامولسیون اسانس آویشن شیرازی در درمان موشهای آزمایشگاهی آلوده به کیست های زیر جلدی هیداتید انجام شده است . ۶۰ موش آزمایشگاهی از طریق تزریق زیر جلدی با ۲۰۰ پروتواسکولکس اکینوکوکوس گرانولوزوس آلوده شدند. پس از رشد کیست های هیداتید در بدن موشها، موشهای باقی مانده به صورت تصادفی به ۳ گروه درمانی و یک گروه کنترل تقسیم شدند (۱۴ موش در هر گروه)، موشهای گروههای ۱، ۲، ۳، ۴ به ترتیب با آلبندازول، نانوامولسیون اسانس آویشن شیرازی، آلبندازول همراه با نانوامولسیون اسانس آویشن شیرازی تحت درمان قرار گرفتند. موشهای گروه ۴ به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شده و درمان نشدند. دو ماه پس از شروع درمان همه موشها به روش به واسطه مرگ آسان کشته و کالبدگشایی شدند و تعداد، اندازه و وزن کیست های هیداتید جمع آوری شده از موشهای گروههای مختلف مورد مقایسه قرار گرفت . با توجه به میانگین تعداد کیست های هیداتید، مشخص گردید اثر درمانی نانوامولسیون اسانس آویشن شیرازی برتری نسبی به آلبندازول دارد؛ اما در مقابل ، با توجه به میانگین وزن و میانگین سایز کسیت های هیداتید، تاثیر درمانی آلبندازول نسبت به نانوامولسیون اسانس آویشن شیرازیکاملا بیشتر بود، به طورکلی نتایج حاصل از درمان کیست های زیر جلدی در این مطالعه ، از لحاظ آماری در هیچ کدام از گروهها اختلاف معنی داری نشان نداد .(p>۰.۵) با توجه به معنی دار نبودن اختلاف در تعداد، وزن و اندازه کیست ها بین گروهای مختلف درمانی و گروه کنترل، ممکن است عدم حصول نتایج رضایت بخش درمانی در مطالعه حاضر به علت عدم راهیابی داروهای استفاده شده به درون کیست های هیداتید زیر جلدی باشد. بنابراین به نظر می رسد برای آزمایش اثربخشی نانوامولسیون اسانس آویشن شیرازی یا سایر داروهای گیاهی و شیمیایی ، هیداتیدوز تجربی زیر جلدی روش مناسبی نمی باشد.

Keywords:

آلبندازول , آویشن شیرازی , کیست هیداتید , نانوامولسیون , هیداتیدوز