نقش داروی گیاهی نارینگین در تمایز استخوان و اثرات محافظتی در بیماریهای استخوانی

در دهه های گذشته ، اختلالات اسکلتی - عضلانی مانند پوکی استخوان، بیماریهای دژنراتیو مفصلی ، دیسکندروپلازی و استئومیلیت و بیماریهای التهابی استخوان ها افزایش یافته است . نارینگین یک ترکیب فلاونوئیدی طبیعی از دی هیدروتستوسترون در گیاهان مرکبات و یک ترکیب فعال استخراج شده از Rhizoma Drynariae است که به طور قابل توجهی جذب استخوان را مهار می کند، تراکم استخوان را بهبود می بخشد، تکثیر استئوبلاست ، تمایز سلولهای استرومایی مغز استخوان (BMSCs) و پوکی استخوان را کاهش می دهد. این مطالعه با هدف بررسی نقش داروی گیاهی نارینگین در تمایز استخوان و اثرات محافظتی آن در بیماریهای استخوانی انجام شده است . شواهد بررسی شده در مطالعه حاضر نشان می دهد که نارینگین سطوح فعالیت استئوکلسین (OC) و آلکالین فسفاتاز (ALP) را در سلولهای پیش ساز استئوبلاست ۱-E۳T۳MC بهبود می بخشد. علاوه بر این ، تمایز استخوانی با افزایش سطح بیان a۲۰microRNA (miR)- و کاهش سطح بیان گیرنده γ فعال شده با تکثیر کننده پراکسی زوم (PPARγ) تعدیل می شود. نارینگین همچنین می تواند تمایز استخوانی سلولهای بنیادی مزانشیمی را با تنظیم بیان ۲Foxc از طریق مسیر سیگنالینگ IHH ترویج کند. نارینگین همچنین با اصلاح برهمکنش های RANK/RANKL و القای آپوپتوز در استئوکلاست ها در شرایط آزمایشگاهی ، استئوکلاستوژنز را مهار می کند. نتایج نشان می دهد که نارینگین به عنوان یک عامل طبیعی فراوان، ارزان و بدون سمیت ظاهری روی سلولهای بنیادی مزانشیمی ، می تواند چندین مسیر مولکولی را که برای رشد اسکلتی عضلانی ، تمایز استخوانزایی سلولی و کاهش التهاب حیاتی هستند، تنظیم کند. بنابراین ، این پتانسیل را دارد که در اکتشافات بیشتر از طریق مطالعات انسانی در بیوتراپی های اسکلتی عضلانی جدید استفاده شود.

نقش داروی گیاهی نارینگین در تمایز استخوان و اثرات محافظتی در بیماریهای استخوانی Keywords:

نارینگین , مکانیسم مولکولی , تمایز استخوانی , بیماریهای استخوانی