اثر زمان بر روی ریزساختار و خواص مکانیکی لحیم کاری سخت اتصال فولاد زنگ نزن مارتنزیتی ۱۷-۴PH

فولاد زنگ نزن مارتنزیتی ۱۷-۴PH با خواص متمایز مکانیکی و مقاومت به خوردگی ، کاربرد فراوانی در صنایع مهم نیروگاهی و تولید انرژی دارد. اتصال این آلیاژ با روشهای متداول جوشکاری انجام می شود، اما در مواردی طراحی خاص برخی قطعات صنعتی و محدودیت جوشکاری آنها سبب شده تا لحیم کاری سخت به عنوان یک روش جایگزین مطرح شود. با این حال، اطلاعات بسیار محدودی در زمینه لحیم کاری سخت فولاد زنگ نزن مارتنزیتی ۱۷-۴PH وجود دارد. بنابراین در این پژوهش ، دانش فنی عملیات لحیم کاری سخت این آلیاژ، از طریق ارائه شرایط مناسب فرآیند لحیم کاری سخت در کوره تحت خلاء انجام شد و خواص اتصالهای ایجاد شده بر اساس استانداردهای مورد تایید، مورد ارزیابی قرارگرفت . برای این منظور در طراحی آزمایش اتصالات به صورت لبه روی هم ، با استفاده از فلز پرکننده BNi-۲، تحت دمای oC۱۱۰۰ و دو زمان لحیم کاری ۳۰ و ۶۰ دقیقه در نظر گرفته شد و خواص ریزساختاری و توزیع شیمیایی در مقطع ، ترشوندگی ناحیه اتصال توسط آزمون پیل و خواص مکانیکی توسط آزمونهای کشش و میکرو سختی سنجی مورد ارزیابی قرار گرفتند. در اثر انجماد هم دما در درز اتصال برای هر دو زمان لحیم کاری ، مناطق متاثر از نفوذ کم دامنه و پردامنه حاوی ترکیبات بین فلزی بورایدی و یا سیلیسایدی غنی از آهن و کرم تشکیل شده است . فرآیند لحیم کاری در زمان ۶۰ دقیقه منجر به خواص مکانیکی بیشتر (ماکزیمم استحکامهای برشی و کششی به ترتیب تاMPa ۲۴۳ و MPa ۴۳۶ و ازدیاد طول %۹/۱) و توزیع یکنواخت سختی در درز اتصال شده است .

Keywords:

لحیم کاری سخت , فولاد زنگ نزن مارتنزیتی ۱۷-۴PH , کمپرسور سانتریفیوژ , ریزساختار , خواص مکانیکی , ترشوندگی