بررسی شاخص استحکام کالبدی ساختمان در شناسایی بافت فرسوده ی شهری با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (مطالعه موردی حوزه ۷۳ منطقه ۱۰ شهرداری شیراز)

شناسایی بافت های فرسوده شهری است که از چرخه متصل با شهر خارج و تبدیل به بافت هایی ناکارآمد شده اند یکی ازچالش های است که امروزه شهرداری ها با آن روبرو هستند. به علت سیستم پویای شهری، بخصوص کلانشهر ها که همواره وپیوسته در حال تغییر و تحول است، با گذشت زمان نشانه هایی از افول و زوال مانند فقر، بی سازمانی، آلودگی های محیطیو... چهره بر آنها می نشاند. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش توصیفی- تحلیلی است؛ و تلاش می گردد با استفاده از استحکام کالبدی ساختمان ها به شناخت بافت های فرسوده دست یابیم. محدوده مورد مطالعه این پروژه در حوزه ۷۳ منطقه۱۰ شهرداری شیراز واقع شده است. این پژوهش از نظر هدف تحقیق، کاربردی توسعه ای و روش آن توصیفی تحلیلی است ودر روند تحلیل ها از فرآیند تحلیل "سلسه مراتبی " استفاده شده است. در این پژوهش از نرم افزاری Excel ، Arc GIS وGoogle earth استفاده شده است. ۱۶۰۰ قطعه در در این حوزه شهری شناسایی و اطلاعات آنها جمع آوری و ثبت گردید.نقشه پهنه بندی واحد های ساختمانی بر اساس استحکام کالبدی ساختمان ها نشانگر آن است که در این حوزه ۶۷ % از بافتمحدوده به لحاظ استحکام کالبدی درجه ۱ و ۱۴ % درجه ۲ ، ۹ % درجه ۳ می باشد. در واقع بیشتر بافت محدوده، دارای ،استحکام کالبدی خوب می باشند. میزان قطعاتی که استحکام کالبدی کمی دارند در این حوزه زیاد نیست ولی از نظرپراکندگی در کل حوزه گسترده هستند و این نکته ای که نیز باید مورد توجه قرار بگیرد. همچنین بر اساس نتایج کاربردهایمتعدد (GIS)، موجب می شود که در زمینه ی شناسایی بافت های فرسوده ی شهری بتوان به شیوه ای مناسب تر عمل کردهو کیفیت مدیریت شهری را بهبود بخشید.

Keywords:

, GIS , استحکام بنا , بافت فرسوده , شهرداری شیراز , منطقه ۱۰ شهرداری شیراز