توانمندسازی کارکنان و مدیریت آینده

اداره کردن سازمانهای نوین که به سازمانهای ان سانی معروف هستند، بسیار پیچیده و د شوار می با شد و ا صول و قواعدی که در گذ شته به کار رفته ا ست ، امروزه کارایی چندانی ندارند. در چنین شرایطی سازمانهای موفق ه ستند که مدیران آنها رویکردها و انگارههای جدیدی به سرمایه ان سانی دا شته با شند. دیدگاه م ستخدم بودن و فرودست بودن کارکنان، جای خود را به دیدگاه همکار بودند و فرهیخته بودن کارکنان داده است . رشد اقتصادی مرهون توانمند کردن کارکنان فرهیخته است و می توان پیشرفت های اقت صادی قرن حا ضر در کشورهای تو سعه یافته را نا شی از توانمند شدن نیروی انسانی و در نهایت افزایش بهرهوری آنان دان ست . بنابراین مدیریت و رهبری همواره باید به فکر حفظ و نگه دا شت و ارتقاء بهره وری این دارایی با شد. از این رو ست که آموزش م ستمر نیروی انسانی ، ایجاد زمینه برای نوآوری دایم ، استقلال و خودگردانی کارکنان و تجدید ساختار سازمانی را از الزامات و عوامل مهم در ارتقاء بهره وری کارکنان می دانند. بدین ترتیب مدیریت آینده در گرو توانمندسازی کارکنان می باشد. براین اساس، الگوی توانمندسازی روانشناختی را می توان به این شکل جمع بندی نمود که توانمندسازی نیروی انسانی تابع سه دسته عوامل مهم راهبردها و رفتارهای مدیریتی ، خودکارآمدی ادراکشده کارکنان و شرایط و عوامل سازمانی می باشد.

Keywords:

توانمندسازی , منابع انسانی , مدیریت کارکنان