رابطه سرمایه فکری و نواوری سازمانی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی بابل

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه ی سرمایه ی فکری و نوآوری سازمانی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی بابل بود . این پژوهشکاربردی از نوع توصیفی همبستگی بود . جامعه ی آماری این پژوهش، شامل کلیه ی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی بابل به تعداد۴۷۰ نفر بودند. از این میان تعداد ۲۱۲ نفر به شیوه ی تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه ی ۹سوالی نوآوری سازمانی اکبرزاده و همکاران (۱۳۹۳) و پرسشنامه ی ۴۲ سوالی سرمایه ی فکری بونتیس (۱۹۹۸) بود. هر دوپرسشنامه از روایی و پایایی بالایی برخوردار بوده و پایایی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب ۸۱ / ۰ و۸۶ / ۰ به دست آمد. جهت تحلیل داده ها از فنون آمار توصیفی (فراوانی و درصد فراوانی)، و آمار استنباطی (آزمون کولموگروف_اسمیرنوف جهت بررسی نرمال بودن داده ها و همچنین آزمون همبستگی پیرسون در نرم افزار SPSS ( استفاده شد. نتایج حاصلاز این بررسی نشان داد که بین سرمایه ی فکری و ابعادش با نوآوری سازمانی رابطه ی مثبت و معنادار وجود دارد. همچنینبیشترین ارتب اط نوآوری سازمانی با سرمایه ی انسانی است.

Keywords:

سرمایه ی فکری , نوآوری سازمانی , دانشگاه علوم پزشکی