اثر بخشی بازی درمانی مبتنی بر رویکرد گشتالت بر ادراک دیداری دانش آموزان با اختلال یادگیری ویژه

پژوهش حاضر باهدف تعیین تاثیر بازی درمانی مبتنی بر رویکرد گشتالت بر پردازش ادراک دیداری در دانش آموزان بااختلال ویژه یادگیری انجام شد. روش این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی که در آن از طرح پژوهشی پیش آزمون – پس آزمون باگروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر ۸ تا ۱۰ سال با اختلال ویژه یادگیری مراجعه کننده بهمرکز اختلالات ویژه یادگیری ناحیه سه تبریز در مهرماه سال ۱۴۰۱ بود. نمونه آماری تحقیق حاضر تعداد ۳۰ دانش آموز می باشدکه با استفاده از شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل (در هر گروه ۱۵ نفر) گمارش تصادفی شدند.مداخلات بازی درمانی طی ۱۰ جلسه ۶۰ دقیقه ای برای گروه آزمایش اجرا شد. در راستای پاسخگویی به فرضیات پژوهش کارجمع آوری اطلاعات صورت گرفت که از آزمون های استاندارد استفاده شد. ابزارهای مورداستفاده شامل پکیج بازی درمانی وآزمون ادراک دیداری آندره ری بود. داده های پژوهش با روش تحلیل کوواریانس تجزیه وتحلیل شد. تحلیل داده ها به کمکنرم افزار (SPSS) انجام گرفت. یافته ها نشان داد که مداخله بازی درمانی بر ادراک دیداری با اندازه اثر ۰/۵۱۱ تاثیر داشت. با توجه به یافته های این تحقیق و سایر تحقیقات مرتبط انجام شده می توان نتیجه گرفت که بازی درمانی مبتنی بر رویکردگشتالت موجب تقویت مهارت ادراک دیداری ل می گردد. درنتیجه پیشنهاد می شود درمانگران در مراکز اختلالات یادگیریویژه از این رویکرد نوین بازی درمانی جهت تقویت فرایندهای شناختی و مهارتی کودکان استفاده کنند.

Keywords:

اختلال یادگیری ویژه , بازی درمانی مبتنی بر رویکرد گشتالت , ادراک دیداری