اثر بخشی رویکرد درمانی اکت (مبتنی بر پذیرش و تعهد) بر بهزیستی ذهنی مادران دارای کودک عقب مانده ذهنی

کودکان دارای عقب ماندگی ذهنی به واسطه ی نیازهای مراقبتی، آموزشی و توانبخشی تنش و فشار زیادی را به خانواده وارد می کنند و اینعوامل میتوانند فرآیند سازگاری و بهزیستی روانشناختی والدینشان را تحت تاثیر قرار دهند.هدف این پژوهش، اثربخشی پروتکل درمانی تعهد وپذیرش (اکت) بر بهزیستی ذهنی مادران دارای فرزند عقب مانده ذهنی بود. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون باگروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مادران دارای فرزند عقب مانده ذهنی مرکز توانبخشی معلولان نمونه شهرستان یزد بود کهبا روش نمونه گیری هدفمند، ۳۰ نفر انتخاب شدند و در دو گروه آزمایشی (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایشی ۸جلسه ۲ساعته آموزش مداخله های پروتکل درمانی مبتنی بر تعهد و پذیرش (اکت) دریافت کردند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه بهزیستیذهنی داینر (pws) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس یکطرفه انجام شد. یافته های پژوهش نشان داد که مداخلات شیوه ی درمانی اکت بر بهزیستی ذهنی و مولفه های آن در مادران دارای فرزند عقب مانده ذهنی تاثیر دارد. با توجه به یافته های اینپژوهش، پروتکل درمانی اکت میتواند به عنوان یک روش برای توانمندسازی مادران با کودک عقب مانده ذهنی مطرح باشد.

Keywords:

بهزیستی ذهنی , درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش , عقب ماندگی ذهنی