اثربخشی آموزش مهارت های زندگی برمیزان سازگاری اجتماعی و رضایت از زندگی دانشجویان دختر

هدف اصلی این پژوهش اثربخشی آموزش مهارت های زندگی برمیزان سازگاری اجتماعی و رضایت از زندگی دانشجویان دختر است.روش پژوهش حاضر از لحاظ هدف ،بنیادی و از لحاظ ماهیت اجرا و نحوه گرد آوری اطلاعات نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است که به روش میدانی اقدام به جمع آوری اطلاعات شد. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان رشتهکاردانی کودکیاری دانشکده فنی و حرفه ای دخترانه دانشکده قدسیه ساری بودند (۱۵۰ نفر)که تعداد ۶۰ نفر از آنها به عنوان نمونه اولیهبا استفاده از جدول کرجسی-مورگان با روش تصادفی ساده انتخاب شدند و به پرسشنامه سازگاری اجتماعی و پرسشنامه رضایت اززندگی پاسخ دادند. از میان آنان ۳۰ نفر به طور تصادفی ساده انتخاب و با همین روش در دو گروه (هر گروه ۱۵ نفر) جایگزین خواهندشدند سپس بطور تصادفی ساده یکی از گروهها به عنوان گروه آزمایش و گروه دیگر به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. روایی اینپرسشنامه ها با استفاده از نظرات اساتید خوب ارزیابی و تایید شده است. همچنین پایایی آنها نیز با استفاده از آزمون آلفای کرونباخمحاسبه گردید. آلفای این پرسشنامه ها بالای ۸۰ درصد بدست امد که نشان دهنده پایایی قابل قبول این پرسشنامه ها می باشد. تجزیه وتحلیل داده های پژوهش با استفاده از آمار توصیفی (شامل: فراوانی ، درصد ، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی از طریق نرم افزارSPSS انجام شده است. یافته های پژوهش نشان میدهد مجموعه مهارت های زندگی هم اهداف پیشگیرانه دارد و هم کنترل و مدیریت مشکلات و همانند سبک رویکرد آموزشی هم برای مداخلات گروهی و هم فردی مناسب است.

اثربخشی آموزش مهارت های زندگی برمیزان سازگاری اجتماعی و رضایت از زندگی دانشجویان دختر Keywords:

آموزش مهارت زندگی , سلزگاری اجتماعی , رضایت از زندگی