بررسی نقش تعدیل گری هراس اجتماعی در رابطه با آرزوهای شغلی و بی تفاوتی سازمانی در سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری مشهد

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تعدیل گری هراس اجتماعی در رابطه با آرزوهای شغلی و بی تفاوتی سازمانی انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش کارکنان سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری مشهد به تعداد ۱۶۲۹ نفر می باشند. روش نمونه گیری، تصادفی ساده و حجم نمونه از طریق فرمول آماری کوکران تعیین گردید، که بر این اساس تعداد ۳۲۱ نفر بعنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه های استاندارد " آرزوهای شغلی ، دنزیگرو همکاران (۲۰۰۸) ؛ بی تفاوتی سازمانی ، دانایی فر و همکاران (۱۳۸۹) و هراس اجتماعی ، کانور و همکاران "(۲۰۰۰) که حاوی ۷۵ سوال می باشد. برای تحلیل آماری نرم افزار spss۲۴ و برای آزمون فرضیه ها از روشهای تحلیل همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی و سلسله مراتبی استفاده شده است. میزان پایایی کل ابزار تحقیق بر اساس ضریب آلفای کرونباخ ۰/۸۹ می باشد. یافته های تحقیق نشان می دهد، بین آرزوهای شغلی و بی تفاوتی سازمانی رابطه معنادار وجود دارد بر این اساس حدود ۲۰ درصد از تغییرات متغیر وابسته بی تفاوتی سازمانی توسط آرزوهای شغلی تببین میشود. همچنین هراس اجتماعی رابطه بین آرزوهای شغلی و بیتفاوتی سازمانی را تعدیل می کند، اثر متقابل آرزوهای شغلی و هراس اجتماعی باعث کاهش به میزان -۰/۲۸۷ بی تفاوتی سازمانی میشود. با توجه ضریب منفی اثر متقابل میتوان پذیرفت، که آرزوهای شغلی تاثیر مثبت بر بی تفاوتی سازمانی دارد ( باعث کاهش بی تفاوتی سازمانی می گردد)و با توجه ضریب منفی اثر متقابل میتوان پذیرفت، در صورت بالاتر بودن امتیاز هراس اجتماعی تاثیر آرزوهای شغلی بر بی تفاوتی سازمانی کمتر می شود.

Keywords:

آرزوهای شغلی , بی تفاوتی سازمانی , هراس اجتماعی , سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری مشهد