بررسی عملکرد سطوح کم تفاله انار به عنوان افزودنی در کنترل آثار منفی آفتکشمالاتیون بر تخمیر برونتنی شکمبه

امروزه از آفت کش های متنوعی در کشاورزی استفاده می شود که ممکن است بقایای آنها در خوراک های تولیدی بماند و آثار سوءبر سلامت و عملکرد حیوان بگذارد. شا ید بتوان آثار منفی آفت کش ها را با گنجاندن افزودنی های مختلف در جیره دام کاهش دادو میتوان از پتانسیل ضایعات کشاورزی در این خصوص بهره برد. بنابراین، در تحقیق حاضر ابتدا تاثیر دزهای مختلف سیم مالاتیون ۲۵۰،۵۰۰،۷۵۰،۱۰۰۰ و ۱۵۰۰ میکرولیتر در ۳۰ میلی لیتر مایع شکمبه درمقایسه با تیمار شاهد سم بر تخمیر شکمبه مورد بررسی قرار گرفت و حداقل دز موثر در کاهش تخمیر مشخص شد. مشخص شد که میکروب های شکمبه قادر به تحمل یا خنثی سازی سطوح اندک آلودگی مالاتبون ۲۵۰ میکرولیتر بودند اما دزهای بالاتر اثر منفی داشت. در بخش دوم آزمایش عملکرد سطوح ۲ و ۳ درصد تفاله پوست انار در جیره بر خنثی سازی اثر منفی دزهای ۵۰۰ و ۷۵۰ میکرولیتر مالاتیون آزمون شد.نتایج نشان داد که استفاده از سطوح ۲ و ۳ درصد تفاله پوست انار موجب خنثی سازی نسبی اثار منفی مالاتیون شد و تخمیر بهبود یافت P<۰/۰۵ هر چند تخمیر به حد تیمار شاهد باز نگشت. پاسخ در در کمتر آلودگی سمی ۵۰۰ میکرولیتر بهتر از دز بالای سم ۷۵۰ میکرولیتر بود. در مجموع کاربرد سطوح اندک تفاله انار به عنوان یک افزودنی را می توان به منظور خنثی سازی نسبی الودگی جیره به مالاتیون توصیه نمود، به شرطی که آلودگی شدید نباشد. به هر حال، نمی توان انتظار داشت اثر منفی سم به طور کامل رفع گردد.

Keywords:

بقایای آفت کش ها , تخمیر برونتنی , تفاله انار , مالاتیون