هدف پژوهش حاضر پیش بینی
عملکرد تحصیلی از طریق
تاب آوری و مولفه های حمایت اجتماعی ادراک شده در دانش آموزان متوسطه اول شهرستان دهدشت در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ بود. پژوهش حاضر در زمره تحقیقات توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی می باشد. گروه نمونه شامل ۲۰۶ دانش آموز متوسطه اول(۱۰۶ دختر و ۱۰۰ پسر) که با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزارهای اندازه گیری پرسشنامه حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت و همکاران(۱۹۹۸)؛ و پرسشنامه
تاب آوری کانر و دیویدسون(۲۰۰۳) بود. داده ها با بهره گیری از تحلیل رگرسیون چندگانه و آزمون t با استفاده از نرم افزار آماری SPSS صورت گرفت. نتایج حاصل از داده ها نشان داد: ۱- بین
تاب آوری و
عملکرد تحصیلی رابطه مثبتی وجود دارد ۰/۴۵. ۲- بین مولفه های حمایت اجتماعی و
عملکرد تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. ۳-
تاب آوری با (P=۰/۰۱، Beta=۰/۴۵) قوی ترین سهم یگانه برای تبیین متغیر ملاک را فراهم می کند. ۴- بین دختران و پسران از نظر حمایت اجتماعی والدین و اشخاص مهم دیگر تفاوت معنادار وجود دارد و این تفاوت به نفع دختران است. حمایت اجتماعی و
تاب آوری از مهم ترین منابع تسهیل مشکلات و موفقیت در محیط های آموزشی است بنابراین ارتقا و آموزش آن برای همه افراد ضروری است.