وضعیت موفولوژیک شهر تاریخی میبد

در ارزیابی بافت یک شهر یا روستای تاریخی، با قدمت، ارزش و ویژگی های یکسان مواجه نشده ، بلکه با حوزه های مختلفی با دوره های تاریخیمتفاوت، توپوگرافی های خاص، مورفولوژی گوناگون و تیپولوژی متنوع روبرو شده چراکه تنوع و تغییرات به گونه یست که هرچه پهنه قدمتبیشتری داشته باشد، دارای لایه ها و تغییرات گوناگون تر و پیچیده تری است؛ بنابراین ویژگی های جغرافیایی، اقلیمی، زمین شناسی، تاریخی،شهرسازی، معماری، فرهنگی و اجتماعی زمینه ای که نیازمند حفاظت است را باید با دقت و به روش مطالعه میدانی و کتابخانه ای بازشناسی وسپس به تصمیم گیری در خصوص حفاظت یا بازآفرینی و توسعه ی آن اقدام نمود. برخی از محلات منظومه شهری دارای چند هزار سال سابقهاستقرار و تغییر و تداوم بوده و حتی لایه های زیرین نیز تماما حاصل انباشت مواد فرهنگی و باستان شناسی هزاره های پیش از میلاد هستند.درحالیکه محلاتی نیز وجود دارند که در دوران قاجار توسعه یافته و هیچگونه آثاری را نمی توان در بستر آنها یافت. مهمترین و بارزترین ویژگیمیبد، کامل بودن ساختار و شالودهی کهن آن است که متشکل از سه بخش عمده ی ارگ (کهندژ)، شارستان (شار میانی) و ربض (بیرونه) استکه نمونه ای بارز و نشانه ای زنده از شهرسازی کهن ایرانی ست. میبد از نمونه شهرهای کهن ایرانی است که ساختار و نظام قدیمی خود را حفظکرده و تا به امروزنیز زندگی در آن جاری ست.

Keywords:

مورفولوژی , میبد , شهرتاریخی , الگو , شهرسازی