رابطه رفتارهای آموزشی ادراک شده و انگیزش یادگیری با خودکارآمدی تدریس

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه رفتارهای آموزشی ادراک شده با خودکارآمدی تدریس و همچنین تعیین نقش میانجی انگیزش یادگیری در این رابطه بوده است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش شناسی از پژوهشهای همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل معلمان ابتدایی شهر رشت هستند که در دوره های آموزشی ضمن خدمت در سال تحصیلی ۱۴۰۰ – ۴۰۱ شرکت کرده اند. از این جامعه ۲۷۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های رفتارهای آموزشی ادراک شده (چان و همکاران، (۲۰۲۱، پرسشنامه انگیزش یادگیری (کاشیف و همکاران، (۲۰۱۳ و خودکارآمدی تدریس (تسکانن-موران و هوی، (۲۰۰۱ استفاده شده است. همچنین جهت آزمون فرضیه های پژوهش از روش معادلات ساختاری((SEM با استفاده از نرم افزار آموس استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که رفتارهای آموزشی ادراک شده بر خودکارآمدی تدریس معلمان اثر مستقیم دارد .(p<۰/۰۵) همچنین نتایج روشن کرد انگیزش یادگیری بر خودکارآمدی تدریس اثر مستقیم دارد .(p<۰/۰۵) از طرفی مشخص شد رفتارهای آموزشی ادراک شده از طریق انگیزش یادگیری بر خودکارآمدی تدریس اثر غیر مستقیم دارد .(p<۰/۰۵) میتوان نتیجه گرفته که خودکارآمدی تدریس معلمان با انگیزش یادگیری در آنان و به ویژه با ادراک آنان از رفتارهای آموزشی دوره های ضمن خدمت رابطه دارد.

Keywords:

انگیزش یادگیری , خودکارآمدی تدریس , رفتارهای آموزشی ادراک شده , معلمان.