بررسی پتروگرافی و اثبات پاراآلوکتون بودن بوکسیت جاجرم با استفاده از شواهد بافتی

کانسار بوکیست جاجرم به عنوان بزرگترین ذخیره بوکسیت ایران در 15 کیلومتری شمال شرق شهر جاجرم در استان خرسان شمالی واقع است. این ذخیره معدنی از نوع ذخایر بوکسیت تیپ کارستی بوده که بر روی سازند دولومیتی الیکا و عمدتاً در سطح کارستی شده آن قرار دارد. بوکسیتها عمدتاً در نتیجه هوازدگی برجای سنگهای منشاء حاوی آلومینیوم بر روی سینگ مادر اولیه تشکیل می گردد، اما در این مطالعه با استفاده از تلفیق مشاهدات صحرایی و بررسی مقاطع میکروسکوپی اثبات می گردد که از لحاظ تشکیل بوکسیت جاجرم یک ذخیره نیمه حمل شده (پاراآلوکتون) می باشد بطوریکه بعد از هوازدگی سنگهای منشاء، ژل آلوموسیلیکاته اولیه حمل، و بر روی سطح کارستی شده دولومیت الیکا نهشت مجدد حاصل کرده است. از لحاظ بافتی، بافت غالب در بوکسیت جاجرم بافت اووئیدی با ماتریکس پلیتومورفیک می باشد در برخی موارد لایه های اووئید پس از اینکه اووئید شکسته شده و نهشت مجدد حاصل می کند، شکل می گیرند، بافت های پیزوئیدی، اسپاستوئیدی، تغییر شکل پلاستیک، برشی و اووئیدی مرکب نیز در بوکسیت جاجرم تشخیص داده شده است.