نقش و کارکرد سازه ای هوش معنوی- قلب سلیم در پایش خود تنظیمی و خود مراقبتی خانواده

سلامت معنوی یاهوش معنوی بعد مهمی از سلامت افراد محسوب میشود و در واقع سلامت معنوی هسته مرکزی و کانون سلامت در انسان است. که محققین و صاحبنظران در سراسر جهان تعاریفی برای آن ارائه کردهاند، که البته شباهتها و تفاوتهایی فاحش در تعاریف ارائه شده و رویکردهای آنان به چشم میخورد. سلامت معنوی به یک معنا یعنی برخورداری از قلب سلیم که انتاج از حقیقت بندگی است. در این راستا، برای رسیدن به حقیقت بندگی، تمسک به فاکتورهای ذیل ضروری است؛ دوری از منفعتطلبی، تسلیم، توکل، تفویض امور به خدا و تحمل سختیها، اشتغال به اوامر و نواهی خدا، اجتناب از خودبینی و اصلاح سبک زندگی که هم این فاکتورها، واجد تاثیر مافوق طبیعی است، و هم با ایجاد شبکه حمایت اجتماعی در بعد اجتماعی، مدیریت استرسها و معنا دادن به حوادث زندگی در بعد روانی و ایجاد رفتارهای سالم بهداشتی در بعد جسمی، بر سلامت موثر است. بنابراین بندگی سبب زهد، قناعت (سلامت اجتماعی)، رهایی از اضطراب و افسردگی (سلامت روانی)، دلدادگی به خدا و انقطاع الیاالله (سلامت معنوی) میشود. و نهایت سکینه قلب، سلامت جسمی را ارتقا میدهد. همه آثار مزبور به یک معنا در آگاهی بخش و هدفمندی و معناداری زندگی در راسای خود تنظیمی و خودآگاهی فرد و خود مراقبتی خانواده، در پرتو سلامت معنوی و قلب سلیم محرز می شود و محققان این حوزه تاثیرات همبستگی بین سلامت و ابعاد وجودی فرد و خانواده را با این بعد سلامت روان مورد سنجه و آزمون های میدانی قرار داده اند. در این مختصر مقال ضمن تبیین هوش معنوی- قلب سلیم، به آثار و پیامدهای آن در پایش و سالم سازی و خود تنظیمی فرد و خود مراقبتی خانواده ضمن ارزیابی، اشاره ای خواهیم کرد.

Keywords:

هوش معنوی , قلب سلیم , خود تنظیمی , سلامت معنوی , خودآگاهی , خود مراقبتی خانواده ,