ارتباط بین پروتروژن اسکلتی و تمایل لیبولینگوالی دندان ها با ضخامت استخوان آلوئولار قدامی در تصاویر Computed Beam Computed Tomography

مقدمه: ارزیابی ضخامت استخوان آلوئولار، برای جایگذاری مناسب ایمپلنت و ساپورت و زیبایی بافت نرم اطراف رستوریشن های ایمپلنتی بسیار مهم است. هدف از این پژوهش، تعیین ارتباط بین پروتروژن اسکلتی فکین و تمایل لبیولینگوالی دندان ها با ضخامت استخوان آلوئولار ناحیه ی قدامی ماگزیلا و مندیبل با استفاده از توموگرافی کامپیوتری اشعه ی مخروطی (CBCT(Computed beam computed tomography بود. مواد و روش ها: در این مطالعه ی توصیفی- تحلیلی، از ۱۰۰ بیمار مراجعه کننده به بخش رادیولوژی دانشکده دندان پزشکی تبریز که جهت جایگذاری ایمپلنت بین سال های ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۴ اقدام کرده بودند، تصویر توموگرافی کامپیوتری اشعه ی مخروطی تهیه شد. پروتروژن ماگزیلا و مندیبل با اندازه گیری زوایای SNA و SNB و تمایل لبیولینگوالی دندان های قدامی ماگزیلا و مندبیل با اندازه گیری زوایای U۱-NA و L۱-NB تعیین گردید. ضخامت استخوان باکال در ۳ میلی متر زیر (Chemical engineering journal) CEJ (A)، قسمت میانی ریشه (B) و آپکس (C) اندازه گیری شد. آنالیز داده ها با روش های آمار توصیفی و ضریب همبستگی Pearson در سطح معنی داری p value>۰/۰۵ به دست آمد. یافته ها: میانگین ضخامت استخوان در سطح C، بیشتر و در سطح A، کمتر از دو سطح دیگر بود. بین میانگین ضخامت استخوان ماگزیلا و SNA (به جز ناحیه ی B کانین) ارتباط آماری معنی داری وجود نداشت (p value<۰/۰۵). بین میانگین ضخامت ماگزیلا و U۱-NA و همچنین میانگین ضخامت مندیبل و SNB و L۱-NB ارتباط آماری معنی داری وجود ندارد (p value<۰/۰۵). نتیجه گیری: ارتباط آماری بین پروتروژ ن ماگزیلا و مندیبل و تمایل لبیولینگوالی دندان های قدامی و ضخامت استخوان آلوئولار وجود نداشت.

Keywords:

دندان , استخوان آلوئولار , ضخامت , توموگرافی کامپیوتری اشعه ی مخروطی