ارتباط عوامل شخصیتی و همکاری در بیماران بالغ کاندید درمان ارتودنسی ثابت در اصفهان

مقدمه: همکاری بیمار در درمان ارتودنسی، یکی از مهمترین پیش بینی کننده های نتیجه ی درمان می باشد. عده همکاری، باعث طولانی شدن درمان، ک اهش بازده، نتایج غیرقابل پیش بینی و نامطلوب و افزایش هزینه ها می شود. هدف این مطالعه، بررسی ارتباط میان برخی ویژگی های شخصیتی بیماران با میزان همکاری آنان در درمان ارتودنسی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه ی توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی، ۹۰ نفر از بیمارانی که در سال ۱۳۹۷ برای درمان به ۷ مرکز تخصصی ارتودنسی در شهر اصفهان مراجعه کرده بودند، به روش خوشه ای آسان ا نتخاب شدند. ۵ ویژگی شخصیتی بیماران توسط تست شخصیتی NEO-Five Factor Inventory و میز ان همکاری آنان در بازه ی ۲ و ۶ ماهه توسط پرسش نامه ی Orthodontic Patient Cooperation Scale استخراج شد. داده های حاصل توسط آزمون های Pearson و ANOVA آنالیز شدند. سطح معنی داری ۰/۰۵ درنظر گرفته شد. یافته ها: میان روان رنجور خویی و میزان همکاری بیماران در ۲ و ۶ ماه همبستگی معنی داری با ضرایب به ترتیب ۰/۲۵ و ۰/۲۴ وجود دارد (به ترتیب p value=۰/۰۱ و p value=۰/۰۳). همچنین میان وظیفه شناسی و همکاری در ۶ ماه همبستگی با ضریب ۰/۲۸ وجود دارد (p value=۰/۰۱). نتیجه گیری: به نظر می رسد، اکتور شخصیتی روان رنجور خویی می تواند یک عامل خطر در عدم همکاری بیماران در درمان ارتودنسی باشد. همچنین وظیفه شناسی فاکتوری است که می تواند پیش بینی کننده ی همکاری خوب در درمان ارتودنسی باشد. البته این ارتباطات ضعیف می باشند

Keywords:

عوامل شخصیتی , روان شناسی , همکاری , ا رتودنسی ثابت , بیماران بالغ