بررسی ارتباط بین مدیریت چرای دام، مساحت مرتع و نسبت تعداد دام موجود به تعداد دام مجاز با وضعیت مراتع دارای طرح مرتعداری شهرستان پلدشت

طرح های مرتعداری از مهم ترین برنامه های مدیریتی و اصلاحی مراتع در سطح کشور می باشد که مدیریت چرای دام، مساحت مراتع، تعداد دام موجود و تعداد دام مجاز از فاکتورهای تاثیرگذار در اجرای آن است. تحقیق حاضر در سال ۱۴۰۱ در سطح مراتع دارای طرح مرتعداری شهرستان پلدشت به منظور بررسی ارتباط بین مدیریت چرای دام، مساحت مرتع و نسبت تعداد دام موجود به تعداد دام مجاز با وضع یت مراتع انجام شد. برای این کار ابتدا کتابچه طرح های مرتعداری مصوب شهرستان مطالعه و اطلاعات مورد نیاز استخراج گردید. در نهایت رابطه بین مدیریت چرای دام، مساحت مرتع، نسبت تعداد دام موجود به تعداد دام مجاز با وضعیت مرتع به روش همبستگی اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد مساحت مرتع و نسبت تعداد دام موجود به تعداد دام مجاز با وضعیت مرتع ارتباط معنی داری دارد در حالی که مدیریت چرای دام با وضعیت مرتع رابطه معنی داری نشان نداد. بنابراین نتیجه گیری می گردد که کاهش مساحت مرتع و نسبت تعداد دام موجود به تعداد دام مجاز می تواند از عوامل تاثیرگذار در تخریب مراتع شهرستان باشد. همچنین افزایش تعداد دام موجود و در پی آن افزایش تعداد بهره بردار بیشترین خسارت را به مراتع شهرستان وارد می کند.

Keywords:

مدیریت چرای دام , مساحت مرتع , تعداد دام موجود , تعداد دام مجاز , وضعیت مرتع , طرح مرتعداری , پلدشت