نقد مقاله «بازتاملی در دلالت آیه ۳۰ سوره روم بر تغییرنایذیری فطرت»

مقاله «بازتاملی در دلالت آیه ۳۰ سوره روم بر تغییرناپذیری فطرت» دیدگاه رایج در تفسیر این آیه را به چالش می کشد و به این ننیجه می رسد که اساسا این آیه ناظر به مسئله «ثبات یا تغییرپذیری فطرت» نیست؛ بلکه مراد آیه، نفی هرگونه «نبدیل» در «آفرینشگری» خداست و معنای آیه فطرت آن است که آفرینش خداوند، قانون هایی دارد که هبچ گاه دستخوش تبدیل نمی شود. این نوشته از دیدگاه رایج در تفسیر آیه ۳۰ سوره روم که این آیه را دال بر تبدیل ناپذیری فطرت می داند دفاع می کند و نشان می دهد که این دیدگاه منافاتی با آثرپذیری فطرت از عواملی چون تعلیم، ترییت و رفتار ندارد و از تحقق تغییر در مقتضیات ذات فطری انسان نمی توان بر تبدیل پذیری هویت ذاتی فطری انسان استدلال نمود و آیات مسخ، دلالتی بر زوال فطرت در انسان های مسخ شده ندارد و اگر یه فطرت را دال بر نفی هرگونه تبدیل از «آفریدن خدا» فرض کنیم باز هم این آیه دلالت بر آن دارد که فطرت تبدیل ناپذیر است.

Keywords:

فطرت , سرشت , آیه فطرت , نقد تغییرناپذیری فطرت , ثبات فطرت