بررسی عوامل موثر بر اضطراب آشکار کارکنان هوانیروز در مواجهه با بحران هایطبیعی در نیمه اول سال ۱۴۰۱

امروزه اضطراب یکی از واژه های بسیار مهم و آشنایی است که همه ما با آن به نحوی درگیر و در مقابل حوادث شغلی نیز تحتتاثیر آن قرار داشته ایم. اضطراب شغلی به عنوان یک معضل با هزینه های زیاد برای افراد، سازمانها و جامعه محسوب می گردد .هوانیروز ارتش جمهوری اسلامی ایران، با داشتن بزرگ ترین یگان بالگردی در منطقه غرب آسیا اولین سازمانی است که در زمانبروز بحران به مقابله با این بلای طبیعی می پردازد. ازاین رو این تحقیق باهدف بررسی میزان اضطراب کارکنان هوانیروز درامدادرسانی و مواجهه با بلایای طبیعی و با روش توصیفی مقطعی به دنبال پاسخگویی به این سوال است که چه رابطه ای بین اضطراب آشکار کارکنان هوانیروز در مواجهه با بحران های طبیعی وجود دارد؟ پژوهش حاضر ازلحاظ نوع، کاربردی و ازنظر ماهیتروش توصیفی مقطعی است. برای جمع آوری اطلاعات تحقیق از روش کتابخانه ای، مقالات و کتب داخلی و خارجی مرتبط با موضوع و روش میدانی از پرسشنامه اشپیل برگر استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش، تعداد ۲۷۸ نفر از کارکنان یکی ازیگان های هوانیروز که به صورت تصادفی ساده به دست آمده است. بر اساس نتایج تحقیق، ۱۶۴ نفر ( ۵۹ درصد) از کارکنان دارایتحصیلات دانشگاهی می باشند؛ که نشان از سطح بالای تحصیلات کارکنان هوانیروز دارد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و همبستگی رگرسیونی خطی ساده استفاده گردید. نتایج به دست آمده ازاین قرار است. سن، تخصص و درجه بر اضطراب کارکنان تاثیر معناداری دارد. بیشترین اثرات مربوط به شاخص سن با میزان ۰/۰۷۴ و کمترین اثرات کلی برمتغیر اضطراب آشکار با میزان ۰/۰۳۶ مربوط به درجه کارکنان است

Keywords:

بحران های طبیعی , اضطراب , امدادرسانی , کارکنان هوانیروز.