بررسی اصول طراحی و موقعیت یابی جهت ساخت اردوگاه های شهری در بازسازی مسکن پس از زلزله (مطالعه موردی: شهرک امام علی شهر بیرجند)

کشور ایران با بسیاری از شهرهای بزرگ و پر جمعیت در مناطق با خطر بالای زلزله مواجه است. استان خراسان جنوبی نیز یکی از استان هایی است که با توجه به موقعیت جغرافیایی خود در منطقه ای لرزه خیز واقع شده و دارای ۵۰ گسل فعال می باشد و پیش بینی شده که هر ۱۲ سال یکبار یک زلزله بزرگ در این استان به وقوع می پیوندد. همانطور که تا کنون نیز تعدادی از زلزله های بزرگ تاریخ ایران در این استان ثبت شده است. مطالعات در زمینه مدیریت پس از سوانح نشان داده اند که در بسیاری موارد به ویژه در مناطق شهری و توسعه یافته تر، بهسازی و بازسازی، بعد از سانحه، پیچیده و کند می شود. این امر به واسطه عوامل متعددی چون پیچیدگی و عناصر ساختمانی به جا مانده از وحدهای مسکونی ویران شده، سطح توسعه منطقه، تشکیلات دیوان سالاری حاکم بر روند ساختمان سازی، تعداد بسیار زیادی بی خانمان ها، سطح استاندارد زیست اولیه و... می باشد. در این حالت نهیه مسکن پس از مرحله سرپناه اضطراری مشکل اصلی می گردد. لذا پژوهش پیش رو بر آن است تا نیاز مسکن بازماندگان از زلزله ای احتمالی را پیش بینی و با تلفیق برنامه ریزی صحیح و اصولی و مدیریت بحران تسهیلات لازم جهت شناخت مکان های مناسب اسکان موقت ایشان و نحوه آن؛ به عمل آورد، به طوری که در صورت وقوع حادثه امکان برقراری سریع اردوگاه ها برای زلزله زدگان میسر گردد. بدین منظور مکان یابی و همچنین ارزیابی توزیع مکان ها با توجه به معیارهایی چون تراکم جمعیت، تراکم ساختمانی، تاسیسات شهری، دسترسی به معابر و ... با بهره جستن از نقشه ها، کتب، مقالات و مصاحبه با افراد صاحب سبک و ایده در این زمینه صورت گرفته است. در پایان مکان مناسب جهت ساخت اردوگاه با رعایت کلیه ضوابط پیشنهاد گردید.

Keywords:

اسکان موقت , مدیریت بحران , مکان یابی , زلزله