هویت سازی تمدنی ادبیات (با تکیه بر ادبیات سیاسی دوران مشروطه)

هویت یا کیستی به مجموعه نگرش ها، ویژگی ها و روحیات فرد و آنچه وی را از دیگران متمایز می کند، گفته می شود.هویت عبارت است از مجموعه خصوصیات و مشخصات اساسی اجتماعی،روانی، فرهنگی، فلسفی، زیستی و تاریخی همسان که به رسایی و روایی بر ماهیت یا ذات گروه، به معنای یگانگی یا همانندی اعضای آن با یکدیگر دخالت کند و آنها را در یک ظرف مکانی و زمانی معین به طور مشخص و قابل قبول و آگاهانه از سایر گروه ها و افراد متعلق به آن ها متمایز سازد.ادبیات هنری کلامی است که برای "بیان زیبا و متعالی احساس،عاطفه و اندیشه انسانی به کار میرود"و "در آن عامل تخیل دخیل است و در ضمن با دنیای بیرون نیز ارتباط معناداری دارد"یکی از عواملی که در شکل دهی به هویت اهمیت دارد،ادبیات بومی یک تمدن است؛ زیرا ادبیات هم در راستای شکل دهی به تمدن ایفای نقش کرده و هم به عنوان پاسبانی برای محافظت از انحطاط و زوال یک تمدن عمل میکند. تقلید محض از ادبیات بیگانه می تواند نمادی از افول یک تمدن باشد. از این رو میتوان گفت:" تولید ادبیات بومی مقدمه ای است بر تولید هویت بومی که نهایتا تولید تمدن بومی را در پی خواهد داشت." تحقیق حاضر درصدد بررسی نقش ادبیات در هویت سازی بومی در گستره تمدن اسلامی ایرانی است؛ زیرا برای دستیابی به تمدن اسلامی و ایرانی نیازمند شناخت عناصر تشکیل دهنده هویت اسلامی و ایرانی و همچنین کاربردهای هر یک از این متغیرها در درون این تمدن میباشیم.

Keywords:

هویت , ادبیات , مشروطه , ادبیات سیاسی