بررسی رابطه بین فرهنگ انطباق پذیری سبز و نوآوری با عملکرد سبز با توجه به نقش میانجی تعهد کارکنان (مطالعه موردی: شرکت های داروسازی استان گلستان)

در این تحقیق رابطه بین فرهنگ انطباق پذیری سبز و نوآوری با عملکرد سبز با توجه به نقش میانجی تعهد کارکنان در شرکت های داروسازی استان گلستان مورد بررسی قرار گرفت. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش تحقیق توصیفی، پیمایشی و از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری برای انجام این تحقیق شامل کلیه کارکنان شرکت های داروسازی استان گلستان به تعداد ۲۹۰نفر می باشد. حجم نمونه از طریق جدول کرجسی و مورگان تعداد ۱۶۵نفر بعنوان گروه نمونه برآورد گردیده است. همچنین جهت انتخاب نمونه مناسب از روش تصادفی ساده استفاده شد. روش جمع آوری داده ها نیز میدانی و کتابخانه ای و ابزار آن پرسشنامه های استاندارد می باشد. روایی محتوایی پرسشنامه ها توسط اساتید و روایی سازه در PLS با استفاده از شاخص های بارهای عاملی، CR ،AVE و GOF مورد تایید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه ها نیز با استفاده از آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها بر حسب فرضیه های این پژوهش، از روش مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار Smart-PLS استفاده شده است. نتایج مدل معادلات ساختاری نشان داد بین بین فرهنگ انطباق پذیری سبز و نوآوری رابطه معنی داری وجود دارد. بین نوآوری با عملکرد سبز و تعهد کارکنان رابطه معنی داری وجود دارد. بین تعهد کارکنان و عملکرد سبز رابطه معنی داری وجود دارد. بین نوآوری و عملکرد سبز باتوجه به نقش میانجی تعهد کارکنان رابطه معنی داری وجود دارد.