بررسی تغییرات ریزساختاری و خواص مکانیکی سوپرآلیاژ اینکونل ۶۱۷ در زمان هایطولانی مدت و دمای ۸۰۰⁰C

تغییرات ریزساختاری و خواص مکانیکی دو نمونه سوپرآلیاژ ۶۱۷IN پیرسازی شده در دمای C° ۸۰۰ وزمان های ۶۵۰۰۰ و ۹۸۰۰۰ ساعت مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی از آزمایش های متالوگرافی، SEM ،TEM ، استخراج فازها از زمینه، XRD و خواص مکانیکی استفاده شد. فازهای اصلی موجود در آلیاژکاربیدهای C۶M و ۶C۲۳M و ترکیب Ti(C,N) است. علاوه بر سه ترکیب فوق فاز 'γ نیز علیرغم زمان کارکردطولانی مدت در هر دو نمونه مشاهده شد؛ گرچه درصد آن در نمونه دوم کمتر از نمونه اول است. هم چنین بهمقدار بسیار ناچیز فاز TCP دلتا در نمونه ها شناسایی گردید. با افزایش زمان کارکرد درصد سطحی و وزنی کاربیدها افزایش یافته و از ۵ / ۰ درصد در ورق کارنکرده به ۵ / ۵ درصد در نمونه ۹۸۰۰۰ ساعت افزایش یافت. برخلاف کاربید ۶C۲۳M که روند افزایشی با زمان کارکرد دارد، کاربید C۶M از ۷ / ۲۵ درصد در نمونه ۶۸۰۰۰ساعت به ۸ / ۱۸ درصد در نمونه ۹۸۰۰۰ ساعت کاهش یافت. این کاهش به دلیل واکنش تبدیل کاربید ۶C۲۳M بهکاربید C۶M می باشد. فازهای موجود در آلیاژ به شکل های صفحه ای، شبه کروی و بینظم بوده و با افزایش زمانکارکرد ابعاد آنها بیشتر می گردد. در اثر تغییرات ریزساختاری اتفاق افتاده خواص مکانیکی آلیاژ تغییر می یابد.سختی و استحکام در نمونه شماره یک نسبت به ورق کارنکرده مقادیر بهتری داشته اما در نمونه دوم کمتر شده، ولی در مقایسه با ورق کارنکرده از خواص بهتری برخوردار است. با تدوین تغییرات ریزساختاری و خواصمکانیکی آلیاژ در دماهای مختلف کاری میتوان از آنها جهت محاسبه متوسط دمای کاری، وضعیت جاری وعمر باقیمانده قطعه بهره جست

Keywords:

اینکونل ۶۱۷ , مشخصه یابی , کارکرد طولانی مدت , فاز گاما پرایم و خواص مکانیکی.