مقایسه تاثیر مصرف عصاره لیکورایز و ۸ هفته تمرین شنا بر مسیرهای سیگنالینگ SIRT۱ در عضله نعلی موش های صحرایی نر دیابتی

نقش SIRT۱ بر مقاومت به انسولین به واسطه تنظیم التهاب به ویژه در بافت چربی نیز مشخصشده است؛ به طوریکه فعال سازی SIRT۱ منجر به سرکوب مسیرهای التهابی و تنظیم قطبیتماکروفاژهای بافت چربی و متعاقبا تحمل گلوکز و افزایش حساسیت به انسولین می شود. هدف از تحقیقحاضر مقایسه تاثیر مصرف عصاره لیکورایز و ۸ هفته تمرین شنا بر مسیرهای سیگنالینگ SIRT۱ درعضله نعلی موش های صحرایی نر دیابتی بود. پژوهش از نوع تجربی و بنیادی و روش کار یک کار آزماییتجربی با ماهیت توصیفی _تحلیلی می باشد. ۳۰ سر موش خریداری شد و سپس در ۵ گروه ۶ تاییتقسیم شدند. برنامه تمرینی اصلی شامل شنا کردن در تانکر ویژه جوندگان مخزن آب ویژه شنا به مدت ۶هفته و ۵ جلسه در هفته بود. به منظور دیایتی کردن موشها استرپتوزوتوسین تزریق شد. ۷ روز پس ازتزربق قند خون موشها اندازه گیری شد و موش هایی که قند خونشان بالاتر از ۲۵۰ میلی گرم بر دسیلیتر بود به عنوان نمونه دیابتی انتخاب می شوند. به دو گروه از موش های دیابتی عصاره ربشه شیرین بیانخورانده شد. جهت تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق از آزمون آنالیز واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی بااستفاده از نرم افزار SPSS۲۶ استفاده شد. نتایج نشان داد مصرف عصاره لیکورایز(P=۰/۰۰۰۱) و تمرینشنا (P=۰/۰۰۰۱). بر مسیرهای سیگنالینگ SIRT۱ عضله نعلی موش های صحرایی نر دیابتیتاثیرمعنادار دارد. نتایج آزمون تعقیبی توکی هم در مصرف عصاره لیکورایز و هم تمرین شنا نشان داد بینگروه کنترل دیابتی و گروه های کنترل سالم. گروه دیابتی+ مصرف لیکورایز و دیابتی+ تمرین؛مصرفلیکورایز تفاوت معنادار بود. SIRT۱ نقش مهمی در کنترل هموستاز گلوکز بازی می کند. در واقع، تحتشرایط دیابتی فعالیت و میزان بیان زن SIRT۱ در بافت های مختلف علی رغم نقش متابولیکی و مهمکاهش می یابد. تمرین شنا به همرا مصرف مکمل لیکورایز با تنظیم مثبت بیان ژن SIRT۱ می تواند درپیشگیری و درمان بیماری دیابت موثر باشد.

Keywords:

عصاره لیکورایز , تمرین شنا , مسیرهای سیگنالینگ SIRT۱ , عضله نعلی , دیابت