شناسایی عوامل موثر بازنده سازی بافت قدیم شهرساری با هدف ارتقاء تعاملات اجتماعی در فضاهای شهری (حوزه مطالعاتی : محدوده آب انبار نو)

مهمترین موضوع در شهرهای تاریخی حفاظت از بافت کهن و بازنده سازی آن در زندگی شهری امروز می باشد. متوقف نمودن زندگی در محدودههای تاریخی به منظور حفاظت از آن، موجب سلب حرکت و توسعه شهری خواهد شد در حالی که اگر بافت تاریخی به بقای خود در هسته ی شهر های امروزی ادامه دهند می تواند در ارتقای زندگی شهروندان و تعاملات اجتماعی در فضاهای شهری نقش حیاتی ایفا کنند.این مقاله با استفاده از روش توصیفی -تحلیلی و با هدف کلی شناسایی عوامل موثر در در بازنده سازی بافت قدیم شهر ساری تنظیم گردید. جامعه آماری این پژوهش کلیه ی شهروندان شهر ساری هستند که بر اساس جدول مورگان تعداد ۲۵۰ نمونه متشکل از(۶.۷۳%مرد و۴.۲۶%زن ) به روش تصادفی ساده انتخاب و با بکارگیری ابزار پرسشنامه مورد پرسشگری مستقیم قرار گرفته اند. اطلاعات جمع آوری شده در قالب نرم افزار SPSS و آزمون Binomial Test و فریدمن بهره گرفته شده است و نتایج حاصل نشان از آن دارد که عموم شهروندان بازنده سازی و بهسازی بافت قدیم را در ارتقاءکیفیت زندگی روزمره وایجاد حس تعلق به بافت و افزایش تعاملات اجتماعی در فضاهای شهری تاثیرگذار می دانند و ۷۶% ازآنان از انجام بهسازی اخیر در بافت قدیمی رضایت کامل ، %۱۸ رضایت نسبی و ۶% نیز عدم رضایت خود را اعلام داشتند.بااین وصف میتوان نتیجه گرفت اکثر پاسخگویان ازانجام بهسازی و بازنده سازی بافت قدیمی در محدوده آب انبار نو رضایت دارند.

Keywords:

بازنده سازی , بافت قدیم , فضاهای شهری , تعاملات اجتماعی .