بررسی تاثیر ابعاد پنجره و عمق اتاق بر فاکتورهای بصری و غیربصری نور روز

استفاده از نور روز در ساختمان ها به منابع نور الکتریکی ترجیح داده می شود زیرا کاربرد موفقیت آمیز آن می تواند راحتی و آسایش بصری را همراه با پتانسیل صرفه جویی قابل توجه در انرژی فراهم کند. قرار گرفتن در معرض نور روز همچنین منبع اصلی محرکی است که یک چرخه روز / شب سالم را در همه موجودات زنده ایجاد می کند. این به عنوان ریتم شبانه روزی شناخته می شود. با وجود اهمیت نور روز برای ایجاد محرک شبانه روزی ، تحقیقات زیادی در مورد چگونگی تاثیر محیط ساخته شده بر دریافت موثر این محرک از نور روز وجود ندارد. در این تحقیق ، تاثیر ابعاد پنجره و عمق اتاق بر فاکتورهای غیربصری و بصری نور روز در کاربری مسکونی سنجیده می شود تا میزان وابستگی و ارتباط هرکدام از جنبه های بصری و غیربصری نور روز با ابعاد پنجره و عمق اتاق مشخص گردد. این کار از طریق یک سری شبیه سازی نور روز در ابزارهای آلفا و کلایمت استودیو انجام می شود. نتایج نشان می دهد با افزایش مساحت پنجره و کاهش عمق اتاق شرایط نور روز در فضا بهبود می یابد اما از تابش آزاردهنده نمی توان صرف نظر کرد و یکپارچه سازی جنبه های مختلف نور روز برای دستیابی به طراحی های بهینه ضروری به نظر می رسد. در اتاق هایی با عمق زیاد و نسبت مساحت پنجره به دیوار کم ، در نواحی انتهایی اتاق شرایط نور روز از منظر بصری و غیربصری مطلوب نبوده و نیاز به روشنایی مصنوعی دارد که منجر به افزایش مصرف انرژی می گردد.

Keywords:

آسایش بصری , آسایش غیربصری , نور روز , نور شبانه روزی