اصل حکومت بر سرنوشت اقلیت های دینی در حقوق اسلامی

بحث اقلیت های دینی و حق تعیین سرنوشت آن در حکومت اسلامی از موضوعات مهم و چالشی برانگیز است که تحقیق ها ی متعددی در خصوص آن نگارش یافته است اما بحث حکومت بر سرنوشت اقلیت های دینی در حقوق اسلامی چندان مورد توجه قرار نگرفته است. در این مقاله تلاش شده به بررسی اصل حکومت بر سرنوشت اقلیت های دینی در حقوق اسلامی پرداخته شود. موضوع مهم و اساسی که در این خصوص مطرح و بررسی شده این است که اصل حکومت بر سرنوشت اقلیت های دینی در حقوق اسلامی بر چه مبانی استوار بوده و دارای چه اصولی است؟ مقاله حاضر توصیفی تحلیلی بوده و با استفاده از روش کتابخانه ای به بررسی موضوع مورد اشاره پرداخته است. نتایج مقاله بیانگر این امر است که قاعده نفی سلطه و قاعده الزام مبانی اصل حکومت بر سرنوشت اقلیت های دینی در حقوق اسلامی است. اهمیت این دو قاعده در فقه امامیه بسیار زیاد است به گونه ای که از منظر فقها، اگر این دو قاعده نباشد پایه ای برای حکومت اسلامی و امت مسلمانان باقی نمی ماند و در واقع، قواعد مذکور از بهترین قواعد نظم دهنده می باشد که شارع مقدس آنرا به جهت استقرار و تداوم حکومت و امت اسلامی تقریر فرموده است. همچنین نتایج مقاله بر این امر دلالت دارد که کرامت انسانی، همگرایی، عدالت، دعوت ، وفای به عقود، احسان و نیکوکاری و تالیف قلوب از مهمترین اصول و مولفه های حکومت بر سرنوشت اقلیت های دینی در حقوق اسلامی است.

Keywords:

اقلیت های دینی , سرنوشت , حکومت اسلامی , قاعده نفی سلطه , قاعده الزام