بررسی حساسیت چند رقم زیتون به مگس میوه زیتون، (Bactrocera oleae Rossi (Dip.: Tephritidae
Publish place: Journal of Plant Pest Research، Vol: 8، Issue: 4
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 130
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IPRJ-8-4_001
تاریخ نمایه سازی: 2 شهریور 1402
Abstract:
مگس میوه زیتون، (Rossi) Bactrocera oleae، از آفات کلیدی زیتون در مناطق زیتون کاری جهان و ایران است. این آفت تک میزبانه و مونوفاژ بوده که در سال ۱۳۸۳ به مناطق زیتون کاری شمال کشور وارد شده و خسارت وارد می کند. فعالیت آفت باعث کاهش کمی و کیفی محصول می شود. استفاده از ارقام مقاوم و شناسایی سازوکارهای مقاومت در درختان مقاوم نسبت به این آفت می تواند در کنترل بهتر این مشکل موثر باشد. از آنجا که سالهای متمادی است باغداران سنتی زیتون عملیات خاص زراعی و یا سمپاشی برای کنترل آفت انجام نمی دهند، لذا در اختیار قرار دادن اطلاعات مربوط به مزایای ارقام مقاوم یا متحمل به مگس میوه زیتون، می تواند به عنوان یکی از روش های کنترلی از سوی باغداران، مد نظر قرار گیرد. در تحقیق حاضر ۱۰ رقم امید بخش زیتون (‘Arbequina’، ‘Manzanilla’، ‘Leccino’، ‘Zard’، ‘Konservalia’، ‘Kalamata’، ‘Mari’، ‘Amigdalifolia’، ‘Roghani’ و ‘Fishomi’) در ایستگاه تحقیقات زیتون رودبار استان گیلان از نظر تفاوت در میزان خسارت و ویژگی های مورفولوژیکی میوه زیتون و همچنین ترکیبات شیمیایی موجود مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده ارقام‘Arbequina’ و ‘Kalamata’، به عنوان ارقام دارای خسارت نسبی کم مگس زیتون (میانگین درصد سالیانه خسارت ۸ الی ۱۱ درصد)، می تواند در برنامه های توسعه ارقام زیتون مورد استفاده قرار گیرد. بین ویژگی های مرفولوژیکی و همچنین ترکیبات شیمیایی موجود در روغن زیتون با خسارت مگس زیتون همبستگی مشاهده نشد. در ضمن، ترکیب Oleuropein می تواند به عنوان یکی از ترکیباتی که به احتمال زیاد در ایجاد مقاومت به مگس میوه زیتون نقش داشته باشد، در نظر گرفته شود.
Keywords:
Authors
محمدرضا عباسی مژدهی
مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گیلان، بخش گیاه پزشکی، رشت، ایران
علی حسینی قرالری
موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
علی اکبر کیهانیان
موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
نازنین کوپی
موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :