نقش ساختاری باورهای فراشناختی و خودکارآمدی در شادکامی و اضطراب امتحان دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف نقش باورهای فراشناختی و خودکارآمدی عمومی در شادکامی و اضطراب امتحان دانش آموزان انجام گرفت . ابن پژوهش از نظر روششناسی ، توصیفی و از نوع همبستگی است . جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه دوره دوم شهر شاهین دژ به تعداد ۱۲۸۹ نفر، در سال ۹۵-۹۴ می باشد. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی ۲۹۷ نفر انتخاب گردید. برای جمع آوری اطلاعات از چهار پرسشنامه ، شامل پرسشنامه ۳۰گویه ای MCQ-A خرم دل و همکاران (۱۳۹۰)، پرسشنامه ۱۷ گویه ای شرر SES (۱۹۸۲)، پرسشنامه ۲۵سوالی اضطراب امتحان (TAI) ابوالقاسمی و همکاران (۱۳۷۵) و پرسشنامه ۲۹ گویه ای شادکامی آکسفورد آرگایل و همکاران(۱۹۷۶) استفاده شد. دادههای جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss.vs.۲۲، Lisrel.۸ و آزمونهای آماری تحلیل مسیر و مانووا تحلیل گردیدند. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که متغیر خودکارآمدی عمومی بر روی شادکامی و اضطراب امتحان اثر مستقیم و معناداری دارد و نیز متغیر باورهای فراشناختی بر اضطراب امتحان اثر مستقیم و معناداری دارد، ولی بر روی شادکامی اثر مستقیم ندارد. همچنین نتیجه تحلیل واریانس چندمتغیری نشان داد میانگین نمرات دانش آموزان دختر و پسر فقط از لحاظ متغیر اضطراب امتحان با یکدیگر تفاوت معنی داری دارد.

Keywords:

باورهای فراشناختی , خودکارآمدی عمومی , شادکامی , اضطراب امتحان