بررسی اثربخشی مشاوره کوتاه مدت راه حل محور، بر اعتیاد به اینترنت دانش آموزان پسر پایه هشتم متوسطه اول آموزش و پرورش ناحیه ۳ اهواز abstract
هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی مشاوره کوتاه مدت راه حل محور، بر
اعتیاد به اینترنت دانش آموزان پسر پایه هشتم متوسطه اول آموزش و پرورش ناحیه ۳ اهواز بود. روش این پژوهش ، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش ، کلیه
دانش آموزان پسر پایه هشتم متوسطه اول آموزش و پرورش ناحیه ۳ اهواز به تعداد ۳۸۰۰ نفر بودند که در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ در دبیرستان های متوسطه اول این ناحیه به تحصیل اشتغال داشته اند. نمونه آماری این پژوهش به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای از میان
دانش آموزان دو دبیرستان انتخاب و پس از اجرای آزمون
اعتیاد به اینترنت یانگ (IAT) تعداد ۳۰ نفر از
دانش آموزان که در پرسشنامه یاد شده فوق بالاترین نمره را به دست آورده بودند به عنوان
دانش آموزان دارای
اعتیاد به اینترنت در نظر گرفته شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش ، ۶ جلسه ۶۰ دقیقه ای درمان کوتاه مدت راه حل مدار را دریافت کردند ولی گروه گواه هیچ گونه برنامه آموزشی یا درمانی دریافت نکرد. پس از آموزش به روش درمان کوتاه مدت راه حل مدار برای گروه آزمایش ، آزمون
اعتیاد به اینترنت (پس آزمون) برای گروه های آزمایش و گواه به اجرا در آمد و داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمون t نمونه های همبسته تجزیه وتحلیل شد. یافته ها نشان داد مشاوره کوتاه مدت راه حل محور در کاهش
اعتیاد به اینترنت دانش آموزان گروه آزمایش تاثیر معناداری داشته است . از یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که مشاوره کوتاه مدت راه حل محور می تواند مداخله ای موثر برای کاهش
اعتیاد به اینترنت نوجوانان باشد. یافته های این پژوهش ، فراگیری اصول مشاوره و رواندرمانی کوتاه مدت راه حل محور را حائز اهمیت بیشتر می کند.