یکی از مهم ترین جنبه های رشدی دانش آموزان
رشد شناختی است . کمک به
رشد شناختی دانش آموزان، از جمله رشد مهارت های شناختی مثل : تفکر، تدبر، ادراک، توجه ، حافظه زبان ومهارت تصمیم گیری از رسالت های محوری امور تربیتی یا پرورشی است . در سند تحول بنیادین وزارت آموزش و پرورش که حاصل بازاندیشی ها و طرح های تحولی دهه اخیر است به کرات و در بندهای مهم روی واژه »شناخت « تاکید شده است . بنابراین حوزه ای از پژوهش های کاربردی می تواند به توصیف و پایش وضعیت ابعاد هویت دانش آموزان و همچنین تبیین و توصیف رابطه بین فعالیت های گوناگون حوزه تعلیم و تربیت و ابعاد
رشد شناختی دانش آموزان مربوط باشد. اگر به
رشد شناختی دانش آموزان در مقاطع مختلف سنی توجه ویژه ای داشته باشیم دانش اموزان در ابعاد گوناگون به جنبه های دیگر رشدی نیز دست پیدا خواهند کرد و این می تواند به معنای آن باشد که
فعالیت های پرورشی سهم به سزایی در شکل گیری ابعاد شناختی دانش آموزان داشته باشد. با توجه به بررسی شاخص های مختلف دانش آموزان در مقاطع مختلف سنی از
رشد شناختی پایین تری نسبت به همسالان برخوردار هستند. توجه و نظارت بیشتر به مدارس پسرانه و دخترانه روستایی و شهری می تواند سهم تبیین کننده ای در ارتقای شاخص
رشد شناختی دانش آموزان داشته باشد. این رشد فهم دانش آموزان را ازمطالب و محتواهای درسی افزایش می دهد.