طلاق عاطفی از نوعی
طلاق است که بر اساس عدم توافق در روابط و بخش های عاطفی بین زوجین رخ می دهد. این نوع
طلاق می تواند به شکست خانوادهها، نارضایتی فرزندان، افزایش افسردگی و نارضایتی در جامعه ، و کاهش تعامل های اجتماعی منجر شود. اما، آموزش و پرورش روابط عاطفی از سنین پایین و روانشناسی و مشاوره می تواند در کاهش شیوع
طلاق عاطفی و اثرات ناگوار آن بر جامعه و خانواده موثر باشد. از اینرو، بررسی علل و پیامدهای
طلاق عاطفی و اعمال راهکارهای مناسب برای کاهش آن امری بسیار حائز اهمیت است . برای مثال، ارتقای آگاهی افراد از نحوه برقراری روابط عاطفی سالم و ارتباطات موثر در خانواده می تواند در کاهش این نوع
طلاق تاثیرگذار باشد. همچنین ، ارائه خدمات روانشناسی و مشاوره به زوجین در مسیر حل مشکلات و بهبود روابط آنها می تواند به کاهش شیوع
طلاق عاطفی کمک کند. در نهایت ، ارائه حمایت های مالی و اقتصادی به خانوادههایی که با
طلاق عاطفی مواجه هستند می تواند در کاهش اثراتاقتصادی و اجتماعی آنها نیز موثر باشد. در کل ، بررسی و مدیریت
طلاق عاطفی از جمله چالش های مهم جامعه و خانواده است که نیازمند اقدامات جدی در جهت کاهش آن و افزایش آگاهی افراد از نحوه برقراری روابط عاطفی سالم و موثر است .