بررسی تاثیر معلمان و مدیران بر افت تحصیلی در مدارس ابتدایی

امروزه، مدر سه در حکم مهم ترین نهاد تعلیم و تربیت ، جایگاه ویژه ای دارد و در کنار خانواده، وظیفه تعلیم و تربیت دانش آموزان را به دوش می کشد. یادگیری مستلزم کنش و واکنش های بین دانش آموزان و محیط است . در صورتی که این رابطه به درستی صورت نگیرد، سبب بی علاقه شدن دانش آموزان به آموزش و افت تحصیلی آنان خواهد شد. افت تحصیلی ، سبب اتلاف سرمایه انسانی و اقتصادی کشور، هدر رفتن سرمایه و سرانه آموزشی ، متضرر شدن دولت و خانواده ها و از دست رفتن بهترین سرمایه انسان ها یعنی عمر می گردد. همچنین ضرر به اقتصاد خانواده ها و از د ست رفتن بهترین سرمایه اجتماعی بین دانش آموزان و خانواده ها از دیگر پیامدهای آن است . افت تحصیلی را به صورت کمی و کیفی طبقه بندی می کنند. افت کمی به صورت نسبت دانش آموزانی که وارد دوره آموز شی مذکور می شوند تعریف می شود و منظور افت کیفی ، در صد معینی از دانش آموزان ه ستند که از عهده گذراندن امتحانات ر سمی بر می آیند اما مهارت ها و توانایی های لازم را آن چنان که در اهداف آموزش و پرورش پیش بینی شده ا ست ، به دست نمی آورند( شریفی ، ۱۳۸۰ ). معنای لغوی افت عبارت است از کمبود، کمی ، کم و کاست و نقصان. لذا افت تحصیلی به معنای کمبود و نقصان در فرآیند تحصیل است . یا به معنای تحت اللفظی آن سنجش علل آمار تجدیدی و مردودی دانش آموزان است . افت تحصیلی کاهش عملکرد دانش آموز از ر ضایت بخش به نامطلوب ا ست ، اگر بین ا ستعداد بالقوه و بالفعل دانش آموزی فا صله ای ایجاد شود، از آن به عنوان افت تحصیلی یاد می شود و بهترین شاخص در این زمینه مقایسه عملکرد قبلی و فعلی است .گاهی افت تحصیلی فراتر از اعدادی ا ست که ذکر می شود، گاهی اوقات با این که دانش آموز قبول می شود و به پایه بالاتر راه می یابد اما آموزش، کیفیت لازم را ندارد و دانش آموز از نظر سطح دانش و معلومات پایین است و در این خصوص می توان از افت پنهان نام برد.طی سال های اخیردرمورد علل افت تحصیلی مطالعات محدودی در سطح دانشگاه یا وزارت آموزش وپرورش انجام شده ا ست ۰این نوع مطالعات غالبا یابه عوامل برون سازمانی وعلل خارجی افت تحصیلی مانند فقر و محرومیت اقت صادی و شرایط و عوامفرهنگی _اجتماعی ویابه علل درون سازمانی نظیر شرایط آموز شگاه ,نامتنا سب بودن هدف ها,برنامه ها,روش ها و مقررات مدارسبانیازهای روانی ,عاطفی واجتماعی دانش آموزان اشاره داشته اند(امین فر,۱۳۶۸,ص ۳۷).