بررسی رابطه بین سبک های فرزندپروری با مسئولیت پذیری اجتماعی دانش آموزان (مورد مطالعه دانش آموزان دختر پایه پنجم سطح شهر همدان)

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سبک های فرزندپروری با مسئولیت پذیری اجتماعی دانش آموزان دانش آموزان دختر پایه پنجم ابتدائی و نقش میانجی ویژگی های شخصیتی مادران در سطح شهر همدان انجام شد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش انجام، توصیفی از نوع همبستگی است . جامعه آماری پژوهش را همه دانش آموزان دختر پایه پنجم ابتدائی و مادران آنها تشکیل داد. روش نمونه گیری در دسترس بود. از جامعه آماری مذکور بر اساس فرمول فیدل و تاباچنیگ (۲۰۰۷) ۱۰۶ نفر انتخاب که به لحاظ احتیاط این تعداد به ۱۲۰ نفر افزایش یافت . ابزار پژوهش شامل سه پرسشنامه استاندارد سبک های فرزندپروری بامریند (۱۹۹۱) و مسئولیت پذیری اجتماعی براس (۲۰۰۹) بود. جهت آزمون فرضیه های پژوهش از روش تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزار لیزرل ۵,۸ استفاده شد. تحلیل نتایج نشان داد به طور کلی مدل از برازش مطلوبی برخوردار بود، مسیر گاما سبک آزادگرا به مسئولیت پذیری و مسیر گاما سبک مستبدانه به مسئولیت پذیری معنادار است . مسبر بتا از روان رنجورخویی به مسئولیت پذیری معنادار است . با یک واحد افزایش انحراف معیار در متغیر سبک آزادگرانه ۳۷/۰ واحد انحراف معیار مسئولیت پذیری کاهش می یابد. همچنین با یک واحد افزایش انحراف معیار در متغیر سبک مستبدانه ۳۲/۰ واحد انحراف معیار مسئولیت پذیری افزایش می یابد. با یک واحد افزایش انحراف معیار در متغیر روان رنجورخویی ۵۲/۰ واحد انحراف معیار مسئولیت پذیری افزایش می یابد.

بررسی رابطه بین سبک های فرزندپروری با مسئولیت پذیری اجتماعی دانش آموزان (مورد مطالعه دانش آموزان دختر پایه پنجم سطح شهر همدان) Keywords:

سبک های فرزندپروری , مسئولیت پذیری اجتماعی , دانش آموزان