این مقاله به بررسی چگونگی
بهبود عملکرد کودکان
کم توان ذهنی در
خانواده و
جامعه می پردازد. وقتی برای اولین بار با یک کودک استثنایی ناتوان آشنا می شویم ، کودکی که ۴ تا ۸ یا ۹ سال دارد، این تمایل در ما بوجود می آورد که باورکنیم رفتار غیر عادی یا ناهنجار او نتیجه نوعی ناتوانی اثری است . در این مقاله ، ابتدا به تعریف کودکان
کم توان ذهنی پرداخته شده و سپس به بررسی عوامل موثر در
بهبود عملکرد این کودکان در
خانواده و
جامعه پرداخته شده است . در بخش اول، تعریف کودکان
کم توان ذهنی ارائه شده است . بر اساس این تعریف ، کودکان
کم توان ذهنی افرادی هستند که در مقایسه با همسالان خود در بخش هایی از عملکرد شناختی و ادراکی پایین تر عمل می کنند. در ادامه عوامل موثر در
بهبود عملکرد کودکان
کم توان ذهنی در
خانواده بررسی شده است . این عوامل شامل پشتیبانی خانواده، محیط خانواده، آموزش و پرورش، مشاوره و درمان و فرصت های شغلی هستند. برای
بهبود عملکرد کودکان
کم توان ذهنی در خانواده، لازم است که
خانواده از این کودکان حمایت کنند و تلاش کنند تا محیط
خانواده را برای آنها مناسب کنند. همچنین ، آموزش و پرورش نیز در
بهبود عملکرد این کودکان موثر است و باید به صورت مناسب برای آنها طراحی شود. همچنین ، مشاوره و درمان نیز می تواند به
بهبود عملکرد کودکان
کم توان ذهنی کمک کند. این پژوهش به شیوه مروری و با استفاده از داده های کتابخانه ای انجام شد. نتایج نشان داد این گونه بچه ها نیاز به آموزش ویژه دارند که منظور ویژه برنامه است که بتواند نیازهای خاص این کودکان را برآورده سازد. برای چنین کاری ممکن است ، ابزار خاص و روشهای آموزشی و تجهیزات ویژه ای مورد نیاز باشند.