سنجش و تحلیل مناطق شهری از منظر مولفه های شهر هوشمند (موردمطالعه : منطقه ۹ شهر مشهد)

طی دهه های اخیر، برنامه ریزان و مدیران شهری برای چاره جویی چالش های برآمده از رشد جمعیت و مسائل شهری، راهکارها و سیاست های گوناگونی را ارائه دادهاند که در این میان، رهیافت شهر هوشمند، به مثابه یک راهبرد نوآورانه مفهومی در حال ظهور است که طی سالهای اخیر توجه زیادی را به خود جلب نموده است . شهر هوشمند یک شهر پایدار و کارآمد باکیفیت بالای زندگی است که هدف آن مقابله با چالش های شهری از طریق استفاده از فناوریهای اطلاعاتی و ارتباطی در خدمات و زیرساخت ها، همکاری بین ذینفعان و سهامداران کلیدی و سرمایه گذاری در سرمایه های اجتماعی است . پژوهش حاضر بر آن است تا به سنجش و تحلیل منطقه ۹ شهر مشهد از منظر مولفه های شهر هوشمند بپردازد. بدین ترتیب ، این پژوهش ، از حیث روش جز پژوهش های کمی - کیفی ، از حیث هدف جز پژوهش های کاربردی و از حیث ماهیت ، جز پژوهش های توصیفی - تحلیلی است . روش جمع آوری اطلاعات این پژوهش مبتنی بر پیمایش اجتماعی (ابزار پرسش نامه ) است . جامعه آماری پژوهش حاضر، تمامی ساکنان منطقه ۹ شهر مشهد بوده که با استفاده از فرمول کوکران در سطح اطمینان ۹۵ درصد و بافاصله اطمینان ۸ درصد، تعداد ۱۵۰ نفر از آنها به صورت تصادفی در این پژوهش مورد پرسشگری قرار گرفتند. برای تعیین روایی پرسشنامه پژوهش از اعتبار محتوایی (نظر متخصصان) و برای پایایی آن از آلفای کرونباخ استفاده شده است . نتایج این پژوهش حاکی از آن است که منطقه ۹ شهر مشهد از منظر مولفه ها و شاخص های سنجشی شهر هوشمند در وضعیت مطلوبی به سر نمی برد. چراکه میانگین مولفه های سنجشی آن ازجمله شهروند هوشمند، حمل ونقل هوشمند، حکمروایی هوشمند، زندگی هوشمند، اقتصاد هوشمند و محیط زیست هوشمند در سطح منطقه ۹ پایین تر از حد متوسط (میانگین معیار برابر با ۳) به دست آمده است ؛ بنابراین در سطح اطمینان ۹۵ درصد می توان اذعان داشت که منطقه ۹ شهر مشهد از منظر شهر هوشمند از شرایط مساعدی برخوردار نیست .

Keywords:

شهروند هوشمند , حمل ونقل هوشمند , حکمروایی هوشمند , زندگی هوشمند , اقتصاد هوشمند , محیط زیست هوشمند , منطقه ۹ شهر مشهد