عوامل ضرورت توجه به روان شناسی تربیتی بعد از انقلاب

روانشناسی تربیتی مطالعهء روانشناسانهء چگونگی تدریس و تربیت و کارآیی آنها در وضعیتهای آموزشی است.زمینههای کار روانشناسان تربیتی در تعلیم و تربیت و روانشناسی جدید،از ابتدای قرن بیستم در اروپا و امریکا،جایی که نظریه ها و یافته های پژوهشی جدید فضایی تازه و جهانی برای این دانش ایجاد کرده بود،به ظهور رسید. دانش تدریس و تربیت در دورهء پیش از ظهور روانشناسی تربیتی از نوع دانش پداگوژیک بود. پژوهش حاضر به روش مروری کتابخانه ای انجام شد که هدف از آن بررسی عوامل ضرورت توجه به روان شناسی تربیتی بعد از انقلاب بود. نتایج پژوهش نشان می دهد که ازسازی فرهنگی برنامه ها و کارکردهای نهادهای آموزشی- فرهنگی ضرورتی اجتناب ناپذیر است. هر کوشش تعلیم و تربیتی و فرهنگی درست باید بر آرمانهای ناب انقلاب اسلامی متمرکز باشد. نظام تعلیم و تربیت باید بتواند راهنمای اندیشه و برنامه ریزی در تمام حوزههایی باشد که سبب تحقق تدریجی این اهداف بشود. برای باقی ماندن و به رشد و تعالی رسیدن، هیچ چارهای نیست جز اینکه با تکیه بر مبانی ملی- دینی، هویت خود را حفظ کرده و با بهره وری از دانشهای عینی عصر حاضر و زمانه پیشروی، طرح نوی در اندیشه و عملکرد در پیش گرفت.

Keywords:

تربیت اسلامی , روانشناسی تربیتی , فرهنگ