تاثیر نیازهای روانی ، خودمهارگری و خود دلسوزی بر عملکرد شغلی معلمان ابتدایی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه ارضا نیازهای روانی، خودمهارگری و خوددلسوزی با عملکرد شغلی معلمان مقطع ابتدایی شهر جغتای سال ۱۴۰۰بود. این تحقیق از نظر هدف از نوع تحقیقات کاربردی و از نظر روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه پژوهش را کلیه معلمان ابتدایی شهر جغتای سال۱۴۰۰به تعداد۱۷۳ مرد و ۱۳۱زن تشکیل داد که از این تعداد۱۱۸مرد و۹۷ زن با استفاده از جدول مورگان و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز از طریق مقیاس عملکرد شغلی پاترسون((۱۹۹۲ نیازهای بنیادین روانشناختی گاردیا، دسی و ریان((۲۰۰۰، خودمهارگری تانجنی، بامیستر و و بون((۲۰۰۴ و خوددلسوزی نف((۲۰۰۳، جمعآوری گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس ویراست۲۴ استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که بین ارضا نیازهای روانی و مولفه های(خودمختاری و ارتباط)، خودمهارگری و خوددلسوزی و مولفه های(مهربانی به خود، قضاوت خود، اشتراکات انسانی، انزوا، ذهنآگاهی و همانندسازی فزاینده ) با عملکرد شغلی رابطه معناداری وجود دارد( .(p< ۰/۰۵ ۱ همچنین نتایج نشان داد که متغیرهای ارضا نیازهای روانی، خودمهارگری و خوددلسوزی قادر به پیش بینی عملکرد شغلی معلمان مقطع ابتدایی هستند.

Keywords:

ارضا نیازهای روانی , خودمهارگری , خوددلسوزی , عملکرد شغلی , معلمان مقطع ابتدایی