تبیین الگوی مکانیزم های راهبری شرکتی بر ورشکستگی آتی

هدف این پژوهش تبیین الگوی مکانیزم های راهبری شرکتی بر ورشکستگی آتی مطابق با پژوهش سیامپای (۲۰۱۵ در) شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. اطلاعات مورد نیاز برای این پژوهش از صورت های مالی ۱۰۰ شرکت در دوره ی زمانی ۱۴۰۰-۱۳۹۵ گردآوری شده است. در این پژوهش از دوگانگی وظایف مدیرعامل، سهامداران نهادی فعال و سهامداران نهادی غیرفعال، تعداد اعضای هیات مدیره و تمرکز مالکیت به عنوان معیارهای اصول راهبری شرکتی و همچنین از مدل آلتمن برای معیار ریسک ورشکستگی استفاده شده است. برای آزمون فرضیه ها از رگرسیون چندمتغیره با داده های تابلویی استفاده شده است. یافته های حاصل از آزمون فرضیه های پژوهش بیانگر این است که بین دوگانگی وظایف مدیرعامل، سهامداران نهادی فعال، سهامداران نهادی غیرفعال، تعداد اعضای هیاتمدیره و تمرکز مالکیت به ترتیب ارتباط مستقیم و معنیدار، معکوس و معنیدار، مستقیم و معنیدار، معکوس و معنیدار، معکوس و غیرمعنیدار با ریسک ورشکستگی وجود دارد. هم چنین سهامداران نهادی فعال، دوگانگی وظایف مدیرعامل، سهامداران نهادی غیرفعال، تعداد اعضای هیات مدیره و اندازهی شرکت به ترتیب دارای بیشترین تاثیر بر پیشبینی ورشکستگی است.

Keywords:

اصول راهبری شرکتی , تمرکز مالکیت , سهامداران نهادی , ورشکستگی