چگونه توانستم با استفاده از روش نمایشی دانش آموزان به درس هدیه های آسمان علاقه مند سازم؟

تربیت دینی یکی از مهم ترین اهداف نظام آموزشی کشور است و اهمیت و جایگاه ویژه آن باعث شده است درس مستقلی ، که عموما تحت عنوان قرآن و تعلیمات دینی شناخته می شود، با سایر دروس در هر پایه تفاوتهای عمدهای داشته باشد. اصولا ماهیت دروس دینی به گونه ای است که از نظر محتوای آموزشی ، فرایند یادگیری و شیوههای آموزشی با دروس دیگر قابل مقایسه نیست .به عبارت دیگر، هر فعالیتی که از سوی معلم برای یادگیری در دانش آموز انجام شود، صرفنظر از ارزش محتوای مورد یادگیری ، آموزش و تدریس محسوب می شود. در این صورت و دروسی چون ریاضی ، جغرافیا، زیست شناسی ، تاریخ ، علومپایه و... همگی از این نظر در یک ردیف جای می گیرند، اما اگر یادگیری را مفهومی فراتر از آموزش تلقی کنیم و در واقع آن را هدف آموزش بدانیم ، در آن صورت باید فرایندی را که در استمرار زمان باعث ایجاد تمرین ، تجربه و تغییرات تدریجی و نسبتا پایدار در دانش آموز شود، یادگیری تلقی کرد. یادگیری در تربیت دینی بیش از آنکه نظری باشد، عملی است . در حالی که سایر دروس چندان در عرصه عملی مطرح نیستند. اگر چه در مورد آموزش دروسآزمایشگاهی مفهوم آموزش عملی به چشم می خورد؛ اما عمل در این دروس همان مهارتی است که اگر در فرایند آموزش به دست نیاید، لطمه ای به شخصیت و ساختار وجودی دانش آموز وارد نخواهد ساخت ؛ چراکه حوزه عمل در آنها خود محتوای دروساند، نه خود دانش آموز. در حالی که هدف تربیت دینی ایجاد کنش و رفتارهای خاصی است که بود و نبود آنها اساسا بر ساختار وجودی و شخصیت دانش آموز تاثیرگذار است .با توجه به آنچه که آورده شده است ،برای تدریس هدیه های آسمان نیاز به انجام آن در عمل داریم و با دانش آموزان روش های ایفای نقش و به صورت عملی اجرایی کردیم که نتیجه آن باعث علاقه مند شدن دانش آموزان و میل و رغبت آن ها به کلاس های هدیه های آسمان شده و همچنین باعث ارزشیابی بهتر دانش آموزان شد.

Keywords:

تربیت دینی , اجرا در عمل , ایفای نقش , رغبت