اقدام پژوهی :چگونه توانستم حضور دانش آموزانم را در نمازخانه مدرسه جهت شرکت در نماز جماعت و جلسات قرآنی دانش آموزی افزایش دهم ؟

نماز تنها عامل بازدارنده از همه لغزشها و تنها تکیه گاه امن و مامن مستحکم برای انسانها خصوصا جوانان است که ، هرگز نفس خویش را از افتادن در مهلکه حوادث مصون نمی بینند و شاید به همین سبب باشد که در کتاب آسمانی قرآن کمتر عبادتی چون نماز مورد اهمیت قرار گرفته است ؛ بر همین اساس باید بیان نمود که پس از خانواده، مدرسه تنها نهادی ست که نسل های جوامع بشری از آنجا رشد می یابند. بنابراین تشویق نسل جوان به مسائل دینی در مدارس از اهمیت والایی برخوردار می باشد. لذا پژوهش حاضر با روش اقدام پژوهی انجام شده و در صدد است تا حضور دانش آموزان را در نمازخانه مدرسه جهت شرکت در نماز جماعت و جلسات قرآنی افزایش دهد. بر اساس نتایج این اقدامپژوهی ، اشکالات نماز و برگزاری نماز جماعت برای دانش آموزانم رفع گردید، دانش آموزان پس از مدتی ، با اشتیاق مقدمات نمازخواندن و برگزاری جلسات قرآنی را فراهم می نمودند، بر طبق بیانات والدین ، دانش آموزان مابقی نمازهای پنج گانه خود را در خانه نیز ادامه داده بودند و نه تنها بر خود بلکه برای سایر اعضای خانواده اشکالات قرائت حروف قرآنی و اشکالات وضو را تبیین می نمودند. لذا چنانچه خانواده با مدرسه در این امر همسو باشد، اصل تکریم شخصیت ، مهربانی ، محبت ، تدریجی بودن تربیت ، اصل آسانگیری به جای سخت گیری ، استفاده از روشهای غیرمستقیم به جای روشهای مستقیم ، رغبت و خواستن ، تکرار و مداومت اصل الگویی و تشویق و تایید ادامه یاید؛ می توان گام مهمی در جهت این امر مهم برای نسل آینده، نهاد.

Keywords:

اقدامپژوهی , حضور در نمازخانه , قرائت قرآن , نماز جماعت